Ikonografia nie kłamie i jest na ogół czytelna we wszystkich kręgach kulturowych. Boginię Sprawiedliwości symbolizuje od wieków postać dojrzałej kobiety z wagą w ręku. Oczy ma przesłonięte przepaską, gdyż sprawiedliwość koniecznie powinna być ślepa, tj. bezstronna. Zdaje się, że kilkadziesiąt lat temu ten widok uległ pewnej przypadkowej modyfikacji za sprawą Lothara Hermanna (1901–1974), niemieckiego Żyda, […]
Marchockiego Respublika Nowa Ignacy Ścibor Marchocki zaliczał się do najbardziej oryginalnych postaci zamieszkujących kresowe ziemie w XVIII w.
Mania zrzeszania się panowała we Lwowie od niepamiętnych czasów. Kto żyw uczestniczył w działalności rozmaitych stowarzyszeń branżowych – rzemieślników, studentów czy urzędników.
Ignacy Ścibor Marchocki zaliczał się do najbardziej oryginalnych postaci zamieszkujących kresowe ziemie w XVIII w.: „szlachcic pół, pół król, pół Kato,/Pół warjat, a pół syn cezarów Romy” – Juliusz Słowacki „Beniowski”.
Kiedy urzędnicy państwowi odmawiają spełniania swych obowiązków albo nie są w stanie tego robić, do pracy zabierają się organizacje społeczne. Tak było po rekordowej śnieżycy w Kijowie 23 – 24 marca, kiedy mieszkańcy sami zajęli się odśnieżaniem miasta. Podobna bierność charakteryzuje postawę urzędników wobec unikatowego renesansowego zamku w Świrżu koło Przemyślan w obwodzie lwowskim.
Dopóki mamy cudowną porę złotej jesieni, trzeba korzystać z okazji i podróżować w weekendy. Na przykład, na północ obwodu winnickiego, gdzie można zobaczyć kopię kijowskiego Pałacu Mariińskiego.
Gmach kościoła jest typu bazylikalnego, składa się z trzynawowego korpusu, transeptu (nawy poprzecznej) i prezbiterium, zamkniętego półkolistą w planie absydą. Do prezbiterium przybudowano pomieszczenia kaplic i zakrystii. Fasada świątyni jest oflankowana dwiema wieżami i zakończona wysokimi hełmami ostrosłupowymi zwieńczonymi gałkami i krzyżami.
Inwentarz kościoła, spisany dnia 8. 03. 1921 r. wskazuje na to, że wewnętrzny wystrój świątyni składał się w większości z małocennych i przypadkowych rzeczy. Pięć ołtarzy było tymczasowych, wśród nich wyróżniał się jedynie ołtarz św. Józefa, wykonany przez P. Wojtowicza.
Kościół św. Elżbiety znajduje się na placu Kropiwnickiego (dawna nazwa – plac Solny, J. Bilczewskiego) na skrzyżowaniu ulic Gródeckiej i Leona Sapiehy. Historia budowy świątyni sięga 1894 r., kiedy to powstała idea budownictwa i został powołany pierwszy komitet budowy kościoła.
Szwedzi nacierali na Lwów w trzech kolumnach. Przez furtę Bosacką wdarli się na wal i palisad, gdzie podzielili siły.
