O istnieniu olbrzymów świadczą ogromne budowle
Ogromne kamienne budowle, gigantyczne grobowce, schody wykute w kamieniu, po których nie możemy wchodzić inaczej, jak tylko wspinając się na nie. Komu to wszystko miało służyć? Zapewne komuś, dużo od nas wyższemu.
W roku 1912, podczas eksploatacji guana nietoperzy w jaskiniach Lavelock w Nevadzie, pod grubą warstwą odchodów, na głębokości 4 metrów, natrafiono na liczne, zmumifikowane ludzkie zwłoki. Wszystkie miały około 3 metrów wysokości. Zachowały się ich długie rude włosy sięgające ramion.
W roku 1850 niedaleko Clear Water na Środkowym Zachodzie Stanów Zjednoczonych znaleziono 7 szkieletów ludzi mających za życia przynajmniej dwa i pół metra wysokości. Szkielety miały na stopach i dłoniach po sześć palców, a ich szczęki posiadały po kilka dodatkowych szeregów zębów.
Na pustym polu, 24 kilometry od Jerozolimy widać samotny kopiec. Jest to kurhan, w którym został pochowany znany wszystkim Goliat. To ten Goliat zabity przez Dawida z procy. Każdemu, kto nie zna uzbrojenia starożytnych wojowników, ta informacja wydaje się śmieszna, albo głupia. – Jak można zabić z procy olbrzyma? Jednak to oni, niestety, są śmieszni i głupi. Starożytna proca niczym nie przypominała obecnej zabawki łobuzowatych chłopaczków, składającej się z drewnianych widełek i dwóch gumek wyciągniętych z dziecięcych portek.
Proca, to była specjalna linka z jednej strony trwale mocowana na prawym nadgarstku strzelca, a z drugiej strony mająca specjalny uchwyt do trzymania go w palcach prawej dłoni. W połowie swej długości na lince znajdowało się wykonane ze skóry gniazdo do położenia tam odpowiedniego kamienia. Procarz, bo tak nazywano wtedy żołnierza strzelającego z procy, kładł kamień do gniazda, chwytał palcami uchwyt na wolnej części linki i rozkręcał procę okrężnym ruchem ponad swoją głową. Kamień nabierał niesłychanej wprost energii. W chwili odpowiedniej do trafienia, procarz puszczał koniec linki, proca otwierała się i kamień wylatywał rozbijając wszystko na swojej drodze. Rzymianie przejęli ten wynalazek tworząc w swych legiach całe oddziały procarzy. No więc wiadomo, gdzie jest pochowany Goliat, który był olbrzymem.
W Chinach, w pobliżu tzw. Góry Olbrzymów, w roku 1956 znaleziono szczątki ludzi, których wzrost musiał dochodzić od 3 i pół, do 4 metrów. W Tunezji, na Saharze znaleziono wykute w skałach grobowce o długości 6 metrów. W Calabrii we Włoszech wykopano martwego giganta, mierzącego 5 i pół metra wysokości! W roku 1577 w szwajcarskiej Lucernie znaleziono ludzki szkielet mężczyzny, którego wzrost oceniono na 5 metrów osiemdziesiąt centymetrów!
W roku 1874 w Północnej Karolinie USA, podczas budowy linii kolejowej, natrafiono na katakumby, pełne kości, należących do gigantów. Pomiary wykazały, że byli to ludzie wzrostu od dwa i pół, do 3 metrów. Na skalnej ścianie Wielkiego Kanionu Kolorado, w rezerwacie Havasupai, znajduje się prastary rysunek, przedstawiający gigantycznego człowieka, walczącego z mamutem.
