Wielka grupa osób nadal uważa Pismo Święte za instrukcję, przeznaczoną dla ludzi, ale w pewnych, trudnych miejscach podawaną w lepiej jakoby zrozumiałym języku literackich przenośni. Wybrałem dla Państwa fragment Księgi Rodzaju, który znalazłem w Biblii Tysiąclecia, bo dobrze nadaje się na przykład informacji pozornie niezrozumiałej, lub nieprawdziwej. A może jeszcze lepiej, informacji niewiarygodnej.
– 1 . A kiedy ludzie zaczęli się mnożyć na ziemi, rodziły im się córki. 2. Synowie Boga, widząc, że córki człowiecze są piękne, brali je sobie za żony, wszystkie, jakie im się tylko podobały. 3. Wtedy Bóg rzekł: „Nie może pozostawać duch mój w człowieku na zawsze, gdyż człowiek jest istotą cielesną: niechaj więc żyje tylko sto dwadzieścia lat”. 4. A w owych czasach byli na ziemi giganci; a także później, gdy synowie Boga zbliżali się do córek człowieczych, te im rodziły. Byli to więc owi mocarze, mający sławę w owych dawnych czasach.
No i co powiecie Państwo o takiej informacji? Prawdziwa, czy bajeczna? Informacja wprost, czy może posłużono się tutaj literacką przenośnią? Były więc olbrzymy, czy ich nie było? Niedowiarkowie będą wzruszać ramionami i kreślić kółko na czole. Wierzący zaś, z obowiązku niejako, muszą się zgodzić na istnienie olbrzymów, choćby im się to nie mieściło w głowie.
Ale ani niedowiarkowie, ani wierzący nie zrobią, co dziwne, czegoś najbardziej naturalnego. Nie spróbują mianowicie sprawdzić tej informacji. A informacja jest prawdziwa i dość łatwa do sprawdzenia. Przynajmniej w części, dotyczącej istnienia olbrzymów. Olbrzymy istniały, a śladów ich pobytu było mnóstwo, a następne ślady odkrywa się do dnia dzisiejszego. Więc skoro ta informacja okazała się prawdziwa, zapewne prawdziwe jest również przedstawienie olbrzymów jako krzyżówki ziemskich kobiet z Synami Boga. Kim zaś byli owi Synowie? – Na pewno nie byli ludźmi. Zachęcam do poszukiwań, by wyjaśnić znaczenie tego określenia.
