nie bój się nicości odmiennie pisanej ręką co kawy nie poda dziś z rana uśmiechem który serca nie muska radością naucz się żyć inaczej, zostań sama

płaczę deszczem  słowem tylko potrafięuczucia wyzwalać skrzydła motyli zamokły

bezdomność uszyta z zawszonych ubrań z dworców i melintopiona w butelkach zapomnieniabez nadziei i celu

Tematyce kresowej poświęcono wiele książek. Niewiele jest jednak takich, które byłyby historyczną syntezą niejednokrotnie dramatycznych dziejów Kresów, przystępną dla każdego czytelnika, nieodstraszającą ani językiem naukowym ani objętością. Książka dr Joanny Wieliczki-Szarkowej spełnia tę właśnie rolę.

Z dr. Tomaszem Zygmuntem, dyrektorem Instytutu Neofilologii Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Chełmie rozmawiał Andrzej Wawryniuk.

Wydarzenia niedawnego „Dnia Zwycięstwa”, które miałem okazję obserwować w Iwano-Frankowsku wydają się wskazywać, że główne partie opozycyjne na Ukrainie nadal nie umieją zaprezentować wyborcom czytelnego i atrakcyjnego przekazu odnoszącego się do ich stosunku wobec „wielkiej wojny ojczyźnianej”.

W poniedziałek we Lwowie, Kijowie, Odessie i Dniepropietrowsku odsłonięto rzeźby „sikającego Stalina”. Akcję zorganizowała partia Bractwo.

Ludzie wolą się śmiać, aniżeli płakać. Nie wiem co jest lepsze, bo wszystko zależy od tego jak się śmiać i jak płakać. Wszystko zależy od powodu, który wywołuje śmiech lub płacz.

Z Antonim Stefanowiczem p.o. prezesa Związku Polaków na Ukrainie, rozmawiał Eugeniusz Tuzow-Lubański, Kijów.

Polsko – kazachstańskie stosunki gospodarcze mają się dobrze, bo i obroty handlowe rosną, i współpraca krzepnie, a i kontakty bezpośrednie na różnych szczeblach stają się coraz bardziej aktywne.