13 sierpnia 2022 roku: Dniepr Nigdy wcześniej nie byłem w tym mieście. Szkoda. Jest warte dłuższego pobytu niż jeden dzień, jak to właśnie czynię. Bo są to stepy kozackie, nasza starożytna historia, a jednocześnie ciekawa architektura miasta, coś zupełnie wyjątkowego, czego nie widziałem nigdzie indziej na Ukrainie. Pierwszą rzeczą, którą się zainteresowałem, jest lokalne metro. […]

Zaporoże – miasto blisko frontu 4 czerwca 2022 r. Jeśli nie brać pod uwagę mojej kilkugodzinnej wizyty na wyspę Chortycę wiosną 1989 roku podczas rejsu z mamą po Dnieprze z Kijowa do Odessy, to nigdy nie byłem w Zaporożu. To miasto zawsze mnie zachwycało historią Kozaków, pierwszą Siczą i w ogóle całą jego architekturą. Do […]

Początek kwietnia 2022 r. Kijów i znowu Podole: wśród zabytków starożytności 1 kwietnia, wieczór w mojej dzielnicy w Kijowie. Wychodzę na spacer przed godziną policyjną. Nie widziałem tego miejsca takim nawet na początku pandemii covidu dwa lata temu: zupełnie opustoszałe ulice w półmroku, niebieska mgła, zamknięte i zaśmiecone liśćmi wejście do metra, rzadkie światła w […]

28 marca 2022 roku, Kijów: znów w domu Nie mogę usiedzieć w Kamieńcu. Po prostu fizycznie nie mogę. Cały czas śledzę wiadomości i wydaje mi się, że Kijów już jest mniej więcej spokojny. Ale jednocześnie pamiętam trafienie rakiet wroga w stołecznym Winogradarze, w duże nowe centrum handlowe Retroville i w mojej rodzinnej dzielnicy na zachodzie […]

Marzec 2022. Droga do Polski i z powrotem: niespodziewane spotkania Nadal piszę o tym, co się ze mną wydarzyło przed kwietniem. Będzie kilka odcinków. Wyjeżdżając z Kijowa kierujemy się na południe autostradą obuchowską. Jedziemy do małej, ale jak zawsze malowniczej wioski, aby odebrać przyjaciółkę mojego polskiego kolegi. Chłopaki w punkcie kontrolnym są bardzo dokładni i […]

2 kwietnia 2022 roku, zdjęcia z wyzwolonej Buczy, Dmytrowki, Hostomela – to jest właśnie dehumanizacja Miałem zamiar napisać o tym, co wydarzyło się dalej w marcu, ale to, co teraz wieczorem zobaczyłem w mediach, nie pozwala mi myśleć o niczym innym niż o tych niegdyś ulubionych miejscach pod Kijowem: Irpiń, Bucza, Hostomel… Ten chroniczny horror […]