Przyjęto i realizowano dewizę, wg której „śmierć żołnierska jest jedna, a nienawiść nie powinna sięgać poza grób”. Cmentarze wojenne, które zbudowano z betonu, metalu i drewna, wyróżniają się piękną symboliką i niepowtarzalnym wystrojem.
Powstały prawdziwe dzieła sztuki, którymi upamiętniono poległych – swoich i wrogów. Poległych chowano w kwaterach posegregowanych wg przynależności do armii i narodowości (kwatery austriackie, niemieckie, polskie, węgierskie, rosyjskie, żydowskie i in.). Sądecki etnograf Antoni Kroh stwierdził, że zapewne „poległym bohaterom słodko się tutaj śpi”. Aby się przekonać o wystroju i pięknie architektury tych cmentarzy, należy je zobaczyć, natomiast o intencji ich twórców świadczą także liczne inskrypcje spotykane na omawianych cmentarzach. Oto niektóre wybrane cytaty inskrypcji, których większości autorem był kpt. Hans Hauptmann:
•Śmierć żołnierska jest święta i wszelki nakaz nienawiści maże, czy bratem był czy też wrogiem, jednaką cześć i miłość winniśmy im w darze.
•Zdejm sandały z nóg, gdyż miejsce, na którym stoisz jest ziemią świętą.
•W życiu rozdzieleni, śmiercią połączeni, przyjaciele i wrogowie. Kim byli, co znaczyli? Jedno pozostało pewne: ich wierność!
•Nie pytajcie, czy byli przyjaciółmi czy wrogami, anioł śmierci przygarnął ich w niebie, wolnych od nienawiści.
•Pomnij przechodniu, wchodząc w to obejście, że ziemia setki poległych tu grzebie, co młode życie oddali w potrzebie, by wam zapewnić dziś wolność i szczęście.
•Nie przychodźcie tu z wieńcami, lecz z otwartymi zmysłami, by w serce przyjąć tych mogił przestrogi.
•Byliśmy cząstką i tchnieniem milionów, co uchroniły ojczyznę od zgonu.
•Wierni przysiędze i obowiązkowi, w bitwie życie swe oddali, bez względu na to, czy wrogiem nam, czy też przyjacielem byli, jako żołnierze na wierną pamięć sobie zasłużyli.
•Walczyliśmy przeciw sobie, a śmierć nas połączyła.
•Oto miasto Wiedeń, co wam życie dało, dzięki waszej dzielności wolność zachowało.
