Przeszła do wieczności pedagog i dyrektor polskiej szkoły w Samborze Krystyna Husarz (1962-2022)

Przeszła do wieczności pedagog i dyrektor polskiej szkoły w Samborze Krystyna Husarz (1962-2022)

W hołdzie wdzięczności
od dawnego ucznia

15 września 2022 roku Ziemię Samborską obiegła wstrząsająca wiadomość, że we Lwowie po długich cierpieniach odeszła do wieczności wieloletni dyrektor centrum kulturalno-oświatowego im. św. Jana Pawła II i dyrektor Szkoły Języka Polskiego w Samborze Krystyna Husarz. Zmarła była w mieście i powiecie osobą powszechnie znaną i szanowaną, toteż jej odejście napełniło wielu niewymownym żalem i smutkiem.

Krystyna Husarz urodziła się w Samborze 7 lutego 1962 roku w polskiej rodzinie Józefa i Janiny Badowskich. Tutaj uczęszczała do szkoły, zagłębiała się i rozkochiwała w polskich i katolickich tradycjach, którym była wierna do końca życia.

Po ukończeniu studiów muzycznych rozpoczęła pracę jako nauczyciel gry na akordeonie w samborskiej szkole muzycznej. Mimo że był to czas szalejącego ateizmu i komunizmu podjęła się pracy w charakterze organisty w kościołach pw. Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Samborze i Narodzenia św. Jana Chrzciciela w Mościskach przy boku wieloletniego tutejszego proboszcza ks. Kazimierza Mączyńskiego. Mimo tygodniowej pracy w szkole każdej niedzieli grała na dwóch mszach w Samborze, a następnie po południu z ks. Mączyńskim udawała się do Mościsk, gdzie również przewodniczyła śpiewom liturgicznym w formie organisty. Dopiero w godzinach wieczornych autobusem wracała do Sambora. Pozostała w Mościskach również organistką za czasów kolejnego proboszcza ks. Józefa Legowicza. W tym czasie wychowała wielu śpiewaków i organistów, którzy do dziś udzielają się przy parafiach archidiecezji lwowskiej i Polski. Warto również dodać, że zabiegała o zachowanie pamięci o zmarłym ks. Kazimierzu Mączyńskim, każdego roku w rocznicę śmierci umieszczając na portalach społecznościowych odpowiednie wspomnienie o tym wybitnym kapłanie.

Taka postawa nauczyciela i organisty wymagała w państwie sowieckim ogromnej odwagi i samozaparcia, którego nie brakowało zmarłej Krystynie. Również jej dom był ostoją kultywowanych tradycji katolickich, a kulminacją były przeżywane święta Bożego Narodzenia i Wielkanocy. Jeszcze i dziś na jej profilu zachowały się zdjęcia z tego okresu.

Śp. Krystyna Husarz położyła ogromne zasługi nad rozwojem i krzewieniem kultury polskiej na terenie Samborszczyzny. Przez wiele lat była dyrygentem samborskiego parafialnego chóru, a od 2003 roku kierownikiem Klubu Muzycznego „Polonez” i dyrektorem polskiego chóru „Sursum Corda”. Występy dzieci i chóru przez wszystkie te lata gromadziły polską i ukraińską społeczność miasta Sambora na przedświąteczne koncerty w Domu Ludowym, które powszechnie nosiły nazwę „Gdy pierwsza gwiazdka zjawi się”. Również była inicjatorem i pomysłodawcą wielu koncertów patriotycznych i narodowych, organizowanych regularnie w samborskim Polskim Domu. Każde takie wydarzenie cieszyło się wielkim sukcesem i było doceniane przez miejscowe władze państwowe, które nagradzały dyrektora i dyrygenta wieloma odznaczeniami.

Obok działalności na terenie miasta chór wyjeżdżał z koncertami po Ukrainie, w tym do Lwowa i Polski. Ukazała się również płyta z nagraniem kolęd i pastorałek.

Wiele też energii poświęciła kształceniu miejscowych dzieci i młodzieży. Od 2 kwietnia 1995 roku kierowała polską sobotnią szkołą w Samborze, a od 2011 roku pełniła obowiązki dyrektora centrum kulturalno-oświatowego im. św. Jana Pawła II w Samborze. Mimo pewnych trudności ten tytuł otrzymał oficjalne przyznanie zarówno ze strony władz państwowych, jak i kościelnych, na podstawie wcześniejszego zezwolenia kard. Mariana Jaworskiego metropolity lwowskiego na nadanie takiego tytułu samborskiej jednostce edukacyjnej. Od 2019 roku pełniła również obowiązki dyrektora Szkoły Języka Polskiego w Samborze, w której dzieci i młodzież uczą się języka polskiego jako obcego.

Biorąc pod uwagę te liczne zasługi na płaszczyźnie kulturalnej i edukacyjnej 1 października 1996 roku przez Ministra Kultury i Sztuki Rzeczypospolitej Polskiej „w uznaniu zasług położonych w propagowaniu sztuki i kultury polskiej” przyznał odznakę „Zasłużony dla Kultury Polskiej”, a 9 października 2020 roku prezydent Rzeczypospolitej Andrzej Duda odznaczył ją „Złotym Krzyżem Zasługi”.

W ostatnim roku stan jej zdrowia znacznie się pogorszył, a 23 czerwca 2022 roku trafiła na Wydział Kardiologii w Samborze, gdzie stan zdrowia pacjentki określono jako krytyczny. Od 13 lipca 2022 roku przebywała na Wydziale Kardiologii we Lwowie, gdzie po dokładnych badaniach stwierdzono, że należy przeprowadzić dokładne leczenie serca, które jednak przestało się bić 15 września 2022 roku w godzinach południowych. Zamarło serce, które przez lata biło się dla męża, matki, syna, synowej, wnuków, a szczególnie samborskiej społeczności, którą tak kochała i tak wiernie służyła przez wiele lat.

Zmarła Krystyna Husarz jeszcze na początku miesiąca tak mocno ubolewała, że nie może być w polskiej szkole na rozpoczęcie roku szkolnego. Pragnęła do niej wrócić jak najszybciej. Miała wiele planów i inicjatyw, które jej już nie było dane zrealizować przez nieubłagane nadejście śmierci.

Szanowna Pani Krystyno! Wierzymy, że dziś wszystkie te tak liczne dobre dzieła orędują za Panią w wieczności, a pamięć o tych wszystkich dziełach pozostanie w pamięci tutejszego społeczeństwa, o czym świadczą setki wpisów kondolencyjnych na portalach społecznościowych, w tym dopis mera miasta Sambora Jurija Hamara: „Przestało bić serce Krystyny Husarz. Mądra energiczna, życzliwa i twórcza osoba. Taką właśnie znają ją w Samborze i poza nim. Ból i smutek od takiej wiadomości. Wspólnota miasta straciła utalentowaną osobistość i mądrą osobę”.

Marian Skowyra

X