Każdego roku rozszerza się zakres współpracy polskich i ukraińskich konserwatorów dzieł sztuki, architektury i zabytków historycznych na terenie Lwowa. Stawiają przed sobą bardzo ambitne zadania, zaś praktyka ostatnich lat wskazuje, że ich wykonanie jest na bardzo wysokim poziomie.
Obie strony poczuwają się do odpowiedzialności za ratowanie wspólnego dziedzictwa kulturowego i starają się o pozyskanie na to niezbędnych środków finansowych. Można śmiało powiedzieć, że nowym wyzwaniem dla nich będzie zespołowe odnowienie i przywrócenie do dawnej świetności kościoła oo. jezuitów p.w. św. Piotra i Pawła. Lwowska świątynia powstała w latach 1610-1630 i jest zabytkiem nie tylko o znaczeniu lokalnym, ale i europejskim. Od 1946 roku – od chwili zamknięcia świątyni przez władze sowieckie – została ona przekształcona na magazyn książek biblioteki Akademii Nauk, który istniał tu do końca 2011 roku, do chwili przekazania świątyni na greckokatolicką cerkiew garnizonową.
Dopiero to ujawniło ogrom prac konserwatorskich, które trzeba wykonać, i to jak można najszybciej, aby zachować stan dzisiejszy wnętrz. Od chwili przejęcia bardzo odpowiedzialna jest postawa opiekunów świątyni – kapelanów wojskowych UGKC z o. Stepanem Susem na czele. Zarząd parafii prowadzi niezbędne naprawy i remonty, na miarę swoich możliwości finansowych. Rada miejska Lwowa również nie pozostawia bez uwagi ten zabytek i okazuje wsparcie prac remontowych i konserwatorskich. W latach 2010-2011 zrekonstruowano więźbę dachową i pokryto świątynię nową dachówką, a sygnaturkę obito blachą miedzianą. Na ten cel z budżetu miasta przeznaczono 1,1 mln hrywien. Koszt remontu i rekonstrukcji placu przed kościołem wyniósł 240 tys. hrywien, przeznaczonych również z budżetu miasta.
W 2012 roku staraniem parafii przeprowadzono remont wszystkich drewnianych ram okiennych i niektóre inne prace konserwatorskie. Między innymi rozpoczęto konserwację zabytkowego XVIII-wiecznego tryptyku szafkowego, w centralnej części którego znajduje się wypukła płaskorzeźba oraz polichromowany i pozłacany obraz Matki Boskiej, a na ruchomych skrzydłach – przedstawione są postacie proroków ze Starego Testamentu.
Potrzeby finansowe na natychmiastowe ratowanie dzieł sztuki, które znajdują się w świątyni, wielokrotnie przewyższają skromne możliwości parafii i budżetu miejskiego. Stan rzeczy dobrze jest znany zarówno we lwowskim Zarządzie Ochrony Środowiska Historycznego, jak i w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP. Stało się to powodem do organizacji we Lwowie spotkania wszystkich zainteresowanych stron.
MKiDN reprezentował Michał Michalski, przybyli też eksperci i konserwatorzy z ASP i AGH w Krakowie: dr Paweł Boliński, dr Anna Forczek, prof. Edward Kosakowski, dr Adam Biedroń, prof. Władysław Zalewski. Departament Edukacji, Kultury i Dziedzictwa Narodowego Małopolskiego Urzędu Marszałkowskiego reprezentował Jacek Łach. Ze strony ukraińskiej w spotkaniu udział wzięły osoby odpowiedzialne za ochronę dziedzictwa kulturowego Andrij Łewyk i Lilia Onyszczenko, Andrij Saluk, prezes fundacji Ochrony Historyczno-Architektonicznej Spuścizny Lwowa, prof. Jurij Ostrowski i prof. Roman Wasyłyk z lwowskiej ASP. Organizacyjnie spotkanie wspomagali konsulowie konsulatu generalnego RP we Lwowie Marcin Zieniewicz i Marian Orlikowski. Na spotkaniu obecni byli również gospodarze świątyni – oo. Stepan Sus i Taras Łozowskij. Strona polska zaangażowała w ratowanie tego zabytku też naukowców i konserwatorów z Rumunii z uniwersytetu w mieście Cluj-Napoca.
