Politechnika Lwowska – powołana została 24 stycznia 1843 roku, a otwarta 4 listopada 1844 roku. Była jedną z najstarszych (po Szkole Akademiczno-Górniczej w Kielcach) polską uczelnią techniczną.
Powstanie uczelni technicznej we Lwowie
W roku 1811 zezwolono na otwarcie szkoły realnej we Lwowie. Czasy wojen napoleońskich opóźniły jej otwarcie do roku 1817. Miała charakter techniczny i traktowana była jako zapowiedź utworzenia wyższej szkoły technicznej. Dyrektor Alojzy Uhle (Austriak znający język polski) zachęcał do wykładania przedmiotów w języku polskim.
Ukończenie szkoły dawało wstęp na Politechnikę Wiedeńską, do czego zachęcały przyznawane stypendia rządowe. Szkoła realna we Lwowie jako pełna szkoła średnia istniała w latach 1817-1825, ale w następnych latach zmieniono jej profil w kierunku humanistycznym, podczas gdy Galicja potrzebowała szkolnictwa technicznego. W roku 1835 powołano Akademię Realno-Handlową. Jednak nauczanie na kierunku technicznym nie osiągnęło tam nawet poziomu szkoły średniej.
Dopiero w roku 1843 cesarz Ferdynand I zgodził się na wzmocnienie Akademii trzyletnimi oddziałami o kierunku technicznym i gospodarstwa wiejskiego oraz na powołanie wyższej szkoły we Lwowie pod nazwą Akademii Technicznej (AT). W ciągu jednego roku załatwiono wszelkie sprawy związane z uruchomieniem Akademii i 4 listopada 1844 roku odbyło się jej uroczyste otwarcie. Dyrektorem uczelni był Austriak z Galicji Florian Szindler. Uczelnia miała dwa trzyletnie oddziały – Techniczny i Handlowy, była powiązana ze Szkołą Realną. Akademia mieściła się na rogu ulicy Ormiańskiej i Teatralnej, w domu Darowskiego.
Początki działalności
W pierwszym okresie (lata 1844-1848) położono podwaliny pod uczelnię techniczną. Powołano sześć katedr: matematyki, fizyki, mechaniki, geometrii wykreślnej i rysunku technicznego, chemii i geodezji. Wybuch Wiosny Ludów dał szansę polonizacji Akademii Technicznej. Związek Akademicki we Lwowie w marcu 1848 roku zwrócił się do cesarza o wprowadzenie języka polskiego w szkolnictwie, urzędach i sądach. We wrześniu tego roku nowe ministerstwo oświaty zgodziło się wstępnie na wykłady w języku polskim. Wkrótce jednak, po upadku Wiosny Ludów, wykłady w Akademii Technicznej zostały zawieszone. 1 listopada 1848 roku ,w czasie ostrzału centrum Lwowa przez artylerię austriacką, w czasie wydarzeń rewolucyjnych spłonął budynek Akademii Technicznej.
W latach 1848-1850 Akademia Techniczna we Lwowie była nieczynna. Po odbudowaniu gmachów w roku 1851 podjęto zajęcia. Nowym kierownikiem został pierwszy Polak na katedrze Akademii Technicznej – profesor zwyczajny Wawrzyniec Żmurko, absolwent Politechniki Wiedeńskiej. Kierował AT w latach 1851-1872. Profesor Żmurko uważany jest za inicjatora lwowskiej szkoły matematycznej. Po przejściu na Uniwersytet Lwowski w roku 1872, w dalszym ciągu wykładał matematykę wyższą (do roku 1884) w Akademii Technicznej. W latach 1848-1870 nie przybyła żadna katedra na uczelni.
