Taki był tytuł referatu prof. Tadeusza Michała Lutego, chemika, rektora Politechniki Wrocławskiej, gościa XXIV Spotkania Ossolińskiego, które tradycyjnie odbyło się w lwowskiej Narodowej Bibliotece im. Wasyla Stefanyka. Temat referatu był jak najbardziej na czasie, a dyskusja ujawniła, jak bardzo kwestia ta bulwersuje środowisko akademickie Lwowa.
Na spotkanie przyszło kilku rektorów lwowskich uczelni z rektorem Politechniki Lwowskiej prof. Jurijem Bobało. Przybyło też wielu profesorów uniwersyteckich i uczonych lwowskich.
Jak zawsze na spotkaniu była obecna duża grupa przedstawicieli polskich organizacji, działających we Lwowie.
Placówkę dyplomatyczną RP we Lwowie reprezentował konsul Marian Orlikowski. Z Polski przybyło kilka znanych osobistości ze świata nauki z Janem Malickim, dyrektorem Studium Europy Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego i Janem Andrzejem Dąbrowskim z Kolegium Europy Wschodniej, na czele.
Pod nieobecność dyrektora wrocławskiego Ossolineum, dr. Adolfa Juzwenki, spotkanie zainaugurował Jan Malicki. Na wstępie powiedział: „Jest to już XXIV Spotkanie. Czas leci bardzo szybko, ale wszystko wskazuje na to, że jest to początek, a nie koniec naszych spotkań. Zapraszaliśmy tu specjalistów z różnych dziedzin nauki. Dla nas jest to też okazja poznania nowych, ciekawych i wybitnych ludzi.
Nasz prelegent, prof. Tadeusz Luty, był nie tylko rektorem Politechniki Wrocławskiej, ale też przewodniczącym Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich (KRASP). Konferencja zrzesza ponad 100 wyższych polskich uczelni i sprawa autonomii akademickiej jest jednym z najbardziej podstawowych tematów jej zainteresowań. Dlatego zaprosiliśmy na to spotkanie osobę, która zna dokładnie ten temat”.
Prof. Tadeusz Luty podziękował wszystkim zebranym za obecność, konsulatowi generalnemu RP za patronat nad spotkaniami i podkreślił, że jest dla niego zaszczytem uczestniczyć w takim spotkaniu. „Chciałbym, aby to była rozmowa, dyskusja, a nie wykład”, – powiedział profesor. Rzeczywiście, prelekcja bardzo szybko przekształciła się w dyskusję. Aktywny udział w niej wzięli profesorowie ze Lwowa z Jurijem Bobało na czele oraz Jan Malicki.
Prelegent krótko określił historię powstania autonomii uniwersyteckiej w Europie i na ziemiach polskich. Skupił się na aspektach prawnych autonomii we współczesnej Polsce i na problemach, które w tej dziedzinie istnieją. Bardzo wiele kwestii nie jest tak jednoznacznych, jakby się wydawało. Nie ma i nie może być absolutnej autonomii uniwersyteckiej. Daleko nie każda uczelnia dąży do autonomii w jej wszystkich przejawach.
Wolne wybory rektorów i dziekanów to tylko jedna i to nie najważniejsza część tej kwestii. Jest jeszcze sprawa ułożenia programów kształcenia, projektów naukowych, finansowania uczelni, pracy naukowo-badawczej w laboratoriach i instytutach uniwersyteckich oraz kwestia pieniędzy na bardzo drogie wyposażenie techniczne.
