Przed 25. laty we Lwowie została otwarta pierwsza placówka konsularna Rzeczypospolitej Polskiej, wtedy jeszcze Ludowej. Od tego czasu wiele się zmieniło. Zmieniali się kolejni konsulowie, zmieniały się zadania i funkcje samej placówki. Zmieniły się też realia polityczne – Polska stała się członkiem Unii Europejskiej i państwem Strefy Schengen.
Dodało to pracy samej placówce, która choć przeniosła się do nowej, współczesnej siedziby, odczuwa nawał obowiązków. Wizy – przez ten pryzmat głównie jest postrzegany Konsulat RP przez obywateli Ukrainy. Lwowska placówka pod tym względem jest ewenementem na skalę całej Ukrainy (i chyba nie tylko). W ostatnich latach wizerunek dyplomacji we Lwowie uległ zmianom. Za sprawą kolejnych dyplomatów placówka, oprócz suchej roli urzędniczej, spełnia również rolę kulturotwórczą. Dzięki licznym inicjatywom konsulatu generalnego RP we Lwowie, kultura polska – w tym szerokim sensie słowa, coraz mocniej jest promowana i prezentowana już nie tylko we Lwowie, ale i we wszystkich miastach-stolicach województw, które wchodzą do Lwowskiego okręgu konsularnego.
Dzięki konsulatowi do Lwowa coraz częściej przyjeżdżają na występy zespoły artystyczne, ludowe, teatralne, soliści i muzycy o światowych nazwiskach, można odwiedzić liczne imprezy promujące wspólne korzenie, festiwale-przekroje współczesnego filmu polskiego, liczne wernisaże, wystawy artystów polskich i ukraińskich. Są to również wizyty znanych polityków, pisarzy, naukowców, którzy we Lwowie prezentują swój dorobek, dzielą się swymi poglądami i prezentują niełatwą drogę Polski do UE.
Wiele placówka konsularna robi dla Polaków zamieszkujących na Kresach. Dzięki jej wsparciu reaktywowany został Lwowski Klub Sportowy „Pogoń”, powstał Klub Stypendystów Fundacji Semper Polonia, wspierane są szkoły z polskim językiem wykładowym i przedszkola z polskimi grupami. Konsulat otoczył opieką również osoby starsze, represjonowane i weteranów.
