W oknie Pałacu Prezydenckiego zapłonęły chanukowe świece.
Z okazji żydowskiego święta Chanuka w środę 9 grudnia o godz. 18.00 w Pałacu Prezydenckim odbyła się uroczystość zapalenia świecy chanukowej z udziałem Pary Prezydenckiej oraz przedstawicieli społeczności żydowskiej w Polsce.
Na uroczystość do Pałacu Prezydenckiego przybyli m.in. Ambasador Izraela w RP, Naczelny Rabin Polski oraz przedstawiciele żydowskich instytucji i organizacji religijnych, społecznych i kulturalnych w Polsce.
Tradycję zapalania świec chanukowych przez głowę państwa zainicjował prezydent Lech Kaczyński. Pierwsza taka ceremonia odbyła się w Pałacu Prezydenckim 18 grudnia 2006 roku.
Źródło: prezydent.pl
Wieczorem 6 grudnia (według kalendarza gregoriańskiego) Żydzi zaczynają obchody święta Chanuka. Świętowanie rozpoczyna się 25 dnia miesiąca kislew i trwa osiem dni do drugiego lub trzeciego teweta. W tym roku święto trwa do 14 grudnia. Nie jest to święto religijne i nie ma o nim mowy w Piśmie Świętym. Jednak jest świętem popularnym wśród narodu żydowskiego i ma dawne tradycje.
Chanuka („Święto Świateł”) jest uważana powszechnie za święto upamiętniające cud, jaki wydarzył się w Świątyni Jerozolimskiej podczas powstania żydowskiego pod wodzą Hasmoneuszy, skierowanego przeciw Grekom, za czasów panowania Antiocha IV Epifanesa, kiedy to Żydom zabroniono modlitw w świątyni i oddawania części Jedynemu Bogu. Aby przyśpieszyć hellenizację żydów w 168 roku p.n.e. na ołtarzu zburzonej przez Greków świątyni cesarz własnoręcznie upiekł prosię, profanując tym święte miejsce, a na dziedzińcu świątyni nakazał ustawić posąg Zeusa.
Tym działaniom cesarza sprzeciwił się kapłan Matatiasz Hasmoneusz: w gniewie zabił on zdrajcę, który gotów był złożyć ofiarę Zeusowi. Kapłan miał pięciu synów, którzy zaatakowali posłanników i żołnierzy cesarza i wybili ich. Wtedy Matatiasz i jego synowie skryli się w górach i stanęli na czele powstania. Po śmierci Matatiasza na czele powstania stanął jego średni syn Juda, o przezwisku Młot (po żydowsku Makabi lub Machabeusz). Stąd nazwa „powstania Machabeuszy”
Przez trzy lata powstańcy zwyciężali i zwolnili od Seleucydów część Judei, w tym Jerozolimę. Wszędzie niszczyli pogańskie ołtarze, a gdy weszli do zrujnowanej świątyni, ujrzeli splądrowaną świątynną menorę. Wtedy to wykonali nową symboliczną menorę, wykorzystując osiem oszczepów. Był to symbol przemiany broni w znak pokoju, o czym mówił prorok Izajasz. Ten świecznik wielokrotnie wspominany jest w Talmudzie.
W przekładzie słowo „chanuka” oznacza odnowienie lub przenosiny na nowe miejsce (chanuka ha-bait).
Zapalanie świec podczas Chanuki odbywa się zgodnie z zapisem w Talmudzie „natychmiast po zapadnięciu zmroku i gdy przechodnie zaczną opuszczać ulice”. Przy zapalaniu świec wygłaszane są błogosławieństwa świec i cudu, który miał miejsce. W pierwszy wieczór święta dodawane jest błogosławieństwo czasu – z wdzięczności Bogu, że pozwolił dożyć do tego dnia i wykonać misję. Po tym odczytuje się urywek traktatu Sofrim, w którym wyjaśnia się znaczenie chanukalnej świecy.
W świątecznych modlitwach wspomina się cud Chanuki i ogłasza się zwycięstwo małych nad wielkimi, słabych nad silnymi, światła nad ciemnością.
Tradycyjnym daniem święta są pączki sufganijot nadziewane konfiturami, dżemem lub marmoladą i posypane cukrem pudrem oraz placki ziemniaczane.
Wesołej Chanuki!
Niech:
Pierwsza świeca menory niesie wam światło wiary;
Druga – światło nadziei;
Trzecia – światło miłości;
Czwarta – światło mądrości;
Piąta – światło twórczości;
Szósta – światło przyjaźni;
Siódma świeca menory jest symbolem waszego życia i dopóki płonąć będą pierwsze sześć – siódma nie zgaśnie.
Słodkiego wam wszystkim „pączkowego” nastroju!
Leonid Golberg
