23 sierpnia potomkowie Górali Czadeckich w Dawidenach na Bukowinie Północnej obchodzili uroczystość odpustową w drewnianym kościele św. Róży z Limy.
Ks. Roman Łysak, proboszcz, przywitał licznych pielgrzymów i gości, m.in.: siostry szarytki, które pomagają w duszpasterstwie, a także liczne Dzieci Maryi.
Mszy św. odpustowej przewodniczył ks. Anatol Szpak, dziekan czerniowiecki, kazanie wygłosił ks. Tomas Labus z Kosowa.
– Jest to jedyna świątynia na Ukrainie poświęcona św. Róży z Limy – pierwszej katolickiej świętej z kontynentu amerykańskiego, która jest patronką Ameryki Południowej i ogrodników – wyjaśnił dziennikarzowi Kuriera ks. Roman Łysak. – W naszej parafii znajdują się relikwie świętej, która zmarła w wieku 31 lat. Była obdarzona mistycznymi doświadczeniami, wizjami Anioła Stróża i Matki Bożej. Mamy za zadanie szerzyć kult św. Róży. W naszej parafii jest codzienna adoracja i modlitwa za wstawiennictwem św. Róży, a od 24 lutego 2022 roku trwa czuwanie modlitewne.
Z książki bp. Mariana Buczka i Igora Sedelnyka „Parafie, kościoły oraz kaplice”, wydaną przez lwowską kurię metropolitalną obrządku łacińskiego w 2006 roku, dowiadujemy się, że wieś Dawideny została nazwana na cześć pierwszego osadnika i jest znana od XVIII wieku. Jej rzymskokatolicka społeczność pierwotnie należała do parafii pw. Siedmiu Boleści Najświętszej Maryi Panny w Starej Krasnoszorze (obecna nazwa – Stara Huta) dekanatu czerniowieckiego, założonej w 1812 roku jako kaplica. W 1885 roku wierni w Dawidenach liczyli cztery tuziny, a w 1903 roku – 12 tuzinów. Ich kościołem parafialnym był murowany kościół w Starej Hucie, zbudowany w 1836 roku i konsekrowany w 1857 roku. W 1904 roku Dawideny weszły w skład nowo utworzonej ekspozytury parafialnej (wówczas parafii) św. Marcina w Banyłowie-Berezinie (Augustendorf) dekanatu radowskiego, którą obsługiwali ojcowie trynitarze. W przededniu I wojny światowej liczba miejscowych wiernych wzrosła do 23 tuzinów. Początkowo uczęszczali do kościoła parafialnego w Baniłowie, zbudowanego w 1907 roku i konsekrowanego w 1908 roku. Jednak w okresie rumuńskim (najprawdopodobniej od I wojny światowej do 1929 roku) w Dawidenach-Centrum i Dawidenach-Zrubie (różne części wsi) zbudowano własne drewniane kapliczki. W latach 1929–1930 parafianie Dawiden, wraz z macierzystą parafią Banyłów, weszli w skład Generalnego Wikariatu Bukowiny i podlegali jurysdykcji diecezji Jasskiej. Kościół w Dawidenach-Centrum, który został zamknięty w latach 60. był używany w czasach reżimu komunistycznego jako magazyn kołchozowy i skład siana. Dawną świątynię zwrócono wiernym w 1990 roku, a 23 sierpnia tegoż roku została konsekrowana jako kościół pw. św. Róży z Limy.
fot. Karolina Drozdik
Kościół w Dawidenach wzniesiono w latach 20. XX wieku. Pod względem form architektonicznych świątynia przypomina drewniane kościoły w innych miejscowości na Bukowinie, które należą do tzw. typu „domkowego” z czworoboczną wieżą. Różni się jednak od nich naturalnym, żywym, nielakierowanym drewnem.
Konstanty Czawaga
Konstanty Czawaga
Przez całe życie pracuje jako reporter, jest podróżnikiem i poszukiwaczem ciekawych osobowości do reportaży i wywiadów. Skupiony głównie na tematach związanych z relacjami polsko-ukraińskimi i życiem religijnym. Zamiłowany w Huculszczyźnie i Bukowinie, gdzie ładuje swoje akumulatory.
