2 stycznia br., w Przemyślu odbył się pogrzeb arcybiskupa Ignacego Tokarczuka, wieloletniego pasterza przemyskiego, który pochodził z Łubianek Wyższych koło Zbaraża.
Arcybiskup Mieczysław Mokrzycki w rozmowie z „KG” przypomniał, że w zeszłym roku Ignacy Tokarczuk obchodził 70. lecie święceń kapłańskich, otrzymanych 21 czerwca 1942 roku w kościele seminaryjnym p.w. Matki Boskiej Gromnicznej we Lwowie, z rąk ówczesnego lwowskiego biskupa pomocniczego, Eugeniusza Baziaka.
„Z księdzem arcybiskupem Tokarczukiem miałem możność spotykać się bliżej podczas mego pobytu w seminarium w Przemyślu, gdzie przez dwa lata studiowałem, jako alumn archidiecezji lwowskiej z siedzibą w Lubaczowie – przypomniał arcybiskup Mokrzycki. – Ten kapłan i biskup imponował mi zawsze swoją osobowością, swoim stylem kontaktu z klerykami, swoją troską o powierzoną sobie diecezję przemyską. Walczył o wolność Kościoła, o prawa człowieka. Przykładem uczył nas jak otoczyć troską wszystkich wiernych. Stąd w malutkich wioseczkach w Bieszczadach budował świątynie i zawsze wspominał o Kościele na Wschodzie. Cieszył się dużą liczbą kleryków, a kiedy studiowałem było nas w seminarium przemyskim 420 i przeczuwał, że przyjdą czasy, kiedy będzie mógł przynajmniej dwustu księży posłać na Wschód” – powiedział arcybiskup Mokrzycki. Dodał, że rzeczywiście wielu kapłanów archidiecezji przemyskiej w latach dziewięćdziesiątych wyruszyło do archidiecezji lwowskiej. Mieczysław Mokrzycki z wdzięcznością mówił o hojności arcybiskupa Ignacego Tokarczuka, przekazywał on na Wschód kielichy, monstrancje, szaty liturgiczne. „Zawsze, kiedy się spotkaliśmy interesował się sytuacją Kościoła lwowskiego” – powiedział arcybiskup Mokrzycki.
Inf.
Ignacy Tokarczuk urodził się 1 lutego 1918 roku w Łubiankach Wyższych koło Zbaraża. Studia we Lwowie odbywał w Wyższym Seminarium Duchownym oraz na wydziale teologii na Uniwersytecie Jana Kazimierza. Po wojnie uzyskał stopień doktora filozofii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.
Abp Ignacy Tokarczuk kierował diecezją przemyską w latach 1966-1993. W okresie Polski Ludowej wymieniano go wśród najbardziej bezkompromisowych biskupów polskiego kościoła. W 2006 roku za swoją pracę został odznaczony Orderem Orła Białego. Zmarł 29 grudnia w Przemyślu, miał 94 lata.
Konstanty Czawaga
Tekst ukazał się w nr 1 (173) 18–28 stycznia 2013
