„Traktujemy was jako żołnierzy sprawy. Nie w mundurach, ale żołnierzy. Takich zawsze miał Lwów – „semper fidelis” czyli zawsze wierny i za to wyrazy wdzięczności, szacunku i uznania na ręce pana prezesa Jana Franczuka od Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa składamy” – życzył członkom Polskiego Towarzystwa Opieki nad Grobami Wojskowymi Sekretarz Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa minister Andrzej Krzysztof Kunert podczas spotkania opłatkowego, które odbyło się 8 stycznia we Lwowie.
Prof. Kunert opowiedział o największej jednostce Polskich Sił Zbrojnych, która przybrała nazwę Lwowska. „Powstała 1 września 1941 roku w Związku Sowieckim i otrzymała nazwę 6 Dywizji Piechoty – mówił Andrzej Krzysztof Kunert. Od początku była nazywana lwowską aczkolwiek był z tym pewien problem. Z związku z tym generał Tokarzewski, dowódca i twórca tej dywizji, jak wiadomo dowódca odsieczy Lwowa w listopadzie 1918 roku wymyślił, że nie będzie to przymiotnik Lwowska tylko że będzie to 6 Dywizja Piechoty Lwów. „No, ale oczywiście wiadomo było, że chodzi o Lwów, miasto. 11 maja 1943 roku. Dwie pierwsze dywizje utworzone w Związku Sowieckim – 6 i 5 – zostały połączone. Miało to miejsce już w Iraku i powstała słynna 5 Kresowa Dywizja Piechoty. VI Dywizja została wtedy przekształcona w VI Brygadę Piechotę już z przymiotnikiem Lwowska. W 1944 roku w Palestynie ukazała się znakomita książka pod tytułem Dywizja Lwów ze wspomnieniami, z tekstami na temat losu z trzech ostatnich lat żołnierzy tej Dywizji”.
Spotkanie opłatkowe Polskiego Towarzystwa Opieki nad Grobami Wojskowymi we Lwowie zaszczycili swoją obecnością konsul generalny RP we Lwowie Jarosław Drozd, prezes Federacji Organizacji Polskich na Ukrainie Emilia Chmielowa, prezes Towarzystwa Kultury Ziemi Lwowskiej Emil Legowicz. Opłatki pobłogosławił proboszcz parafii św. Antoniego franciszkanin o. Władysław Lizun OFM Conv, który życzył zgromadzonym wiele łask Bożych, zdrowia i pokoju ducha: „Pracujecie w miejscach pamięci, widać waszą pracę. Wasz trud też świadczy o nas, o naszym narodzie, że pamiętamy o tych, którzy oddali życie za Ojczyznę i nie tylko za Ojczyznę. Za wolność”.
Konstanty Czawaga
