Oo. oblaci w parafii św. Marii Magdaleny we Lwowie

Oo. oblaci w parafii św. Marii Magdaleny we Lwowie

W niedzielę, 1 września, podczas mszy św. o godz. 10:00 parafia p.w. św. Marii Magdaleny we Lwowie została oficjalnie przekazana pod opiekę duszpasterską ojcom Misjonarzom Oblatom Maryi Niepokalanej. Aktu przekazania parafii dokonał dziekan dekanatu lwowskiego, proboszcz katedry lwowskiej ks. Jan Nikiel.

Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej zostało założone we Francji przez św. Eugeniusza de Mazenoda, późniejszego biskupa Marsylii, 25 stycznia 1816 roku w Aix (region Prowansja). Poświęcali się przede wszystkim odnowie moralnej ludu francuskiego poprzez głoszenie rekolekcji i misji świętych. Pierwsi polscy Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej pracowali najpierw w Niemczech i Kanadzie, zajmując się głównie pracą duszpasterską wśród polskich emigrantów.

 

O. Ludwik Wrodarczyk (Fot. archiwum Leona Popka/wolyn.pl)Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę oblaci rozpoczęli swoją działalność na ziemiach zachodnich nowo odrodzonego kraju, angażując się w działalność patriotyczną. Przyjechali w 1920 roku. Początkowo zatrzymali się w Piekarach Śląskich, w których już wówczas istniało największe sanktuarium maryjne na Górnym Śląsku. Głosili kazania pątnicze, słuchali spowiedzi i pomagali okolicznym proboszczom, misjami i rekolekcjami. W czasie plebiscytu na Śląsku (mającym zadecydować, czy ziemie te mają być w Polsce, czy w Niemczech) oblaci prowadzili akcję patriotyczno-religijną na rzecz polskości. W Piekarach zatrzymali się jednak na krótko. Niebawem w Krotoszynie (Wielkopolska) oblaci otworzyli Niższe Seminarium Duchowne (juniorat). W 1925 roku oblaci polscy posiadali w kraju już nie tylko własny juniorat i nowicjat, lecz także – przeniesione później do Obry Wyższe Seminarium Duchowne w Krobi. Od tego momentu prowincja Polska stała się dwunastą prowincją w Zgromadzeniu Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej i szóstą z kolei w Europie.

W 1939 roku polska prowincja objęła placówkę w Okopach na Wołyniu (powiat Sarny), tuż przy ówczesnej granicy z ZSSR. Do pracy w parafii skupiającej istniejące tam wówczas trzy polskie wsie skierowany został o. Ludwik Wrodarczyk. 7 grudnia 1943 roku w Okorach o. Ludwik Wrodarczyk wraz z grupą wiernych został bestialsko zamordowany przez UPA. Obecnie trwa jego proces beatyfikacyjny. Za pomoc okazaną Żydom podczas II wojny światowej został pośmiertnie odznaczony tytułem Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata.

Również cały zakon oblatów bardzo ucierpiał podczas II wojny światowej. Po jej zakończeniu, ze względu na duży brak kleru diecezjalnego, zwłaszcza na ziemiach zachodniej Polski, oblaci często przejmowali obsługę wielu parafii. Obecnie w Polsce jest 218 ojców, 33 braci, 56 kleryków i 11 nowicjuszy. Na terenie Polski oblaci pracują w 22 domach – głównie na ziemiach zachodnich: w Poznaniu, Obrze (gdzie mieści się Wyższe Seminarium Duchowne), Świętym Krzyżu, Markowicach, Bodzanowie, Gdańsku, Gorzowie Wielkopolskim, Grotnikach, Iławie, Katowicach, Kędzierzynie-Koźlu, Kodniu, Laskowicach, Lublinie, Lublińcu, Siedlcach, Warszawie, Wrocławiu, Łebie, Kokotku i Zahutyniu. W delegaturach i na misjach pracuje 102 ojców, 11 braci, 21 kleryków. Delegatury polskich oblatów obejmującą: Francję, Belgię i Luksemburg, Niemcy, Madagaskar, Ukrainę (31 oblatów – 24 ojców, 3 braci i 4 kleryków), Białoruś, Turkmenistan. Pojedynczy oblaci polskiej prowincji pracują we Włoszech, Czechach i Kanadzie.

Błogosławieństwo uczniów na nowy rok szkolny (Fot. Julia Łokietko)Przybyli do Lwowa polscy ojcowie – o. Paweł i o. Wojciech – pełnili posługę duszpasterską na Ukrainie – m.in. w Kijowie i Połtawie. Nowy proboszcz, o. Paweł Tomys OMI w swoim kazaniu przypomniał o działającym we Francji na początku XIX w. założycielu zakonu oblatów, ks. Eugeniuszu de Mazenod, który pochodząc z Prowansji po uzyskaniu święceń powrócił tam, by prowadzić duszpasterstwo właśnie w języku prowansalskim – w odróżnieniu od państwowego języka francuskiego.

Parafianie kościoła p.w. św. Marii Magdaleny, wypowiadając się dla „Kuriera” wyrażali wdzięczność za te słowa, świadczące o tym, że liturgia i duszpasterstwo w parafii będą nadal prowadzone „w naszym „języku prowansalskim” w odróżnieniu od języka państwowego”.

Warto przypomnieć, że na Ukrainie pracuje dwóch biskupów ze zgromadzenia oblatów: Radosław Zmitrowicz OMI biskup pomocniczy diecezji kamienieckiej i Jacek Pyl OMI biskup pomocniczy diecezji odessko-symferopolskiej.

Inf. własna
Tekst ukazał się w nr 17 (189) 17 – 30 września 2013

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

X