Mistyczka z Tarnopola, Lwowa i Zakopanego

Mistyczka z Tarnopola, Lwowa i Zakopanego

Dnia 9 marca 1993 roku, czyli 30 lat temu, zmarła w Zakopanem niezwykła kobieta, która w swoim życiu doświadczyła zarówno wspaniałych wizji mistycznych, jak również pełnych cierpienia bolesnych doświadczeń.

Świadectwo życia Stefanii Horak, którą nazywano Fulla (od zdrobnienia Stefula), było tematem kolejnych dwóch spotkań sympatyków kultury chrześcijańskiej. Odbyły się one w dniach 8 i 9 marca 2023 roku w domu księży i braci paulistów we Lwowie. Spotkania prowadził br. dr Adam Szczygieł SSP.

Jak się dowiedzieliśmy, Fulla Horak urodziła się 22 lutego 1909 roku w Tarnopolu. Jej dziadkowie pochodzili z Czech. Z kolei ojciec Antoni i bracia: Marian, Adam, Kazimierz oraz Tadeusz zginęli w walce o wolność Polski. Ci dwaj pierwsi są pochowani na Cmentarzu Orląt Lwowskich (patrz fotografie obok), natomiast Kazimierz został zakatowany przez sowietów w więzieniu we Lwowie.

Fulla studiowała filozofię, a następnie ukończyła Instytut Muzyczny we Lwowie i została nauczycielką muzyki. Była uzdolniona artystycznie, malowała i rysowała. Mieszkała wraz z siostrą Zofią we Lwowie przy ul. Kopernika.

fot. br. Adam Szczygieł SSP

W 1935 roku Fulli zaczęła się objawiać zmarła 70 lat wcześniej św. Magdalena Zofia Barat, założycielka Zgromadzenia Najświętszego Serca Jezusa. Zakonnica ta pomagała jej rozwijać szereg cnót chrześcijańskich, przekazywała wiele informacji o niebie, czyśćcu i piekle, a także udzielała porad duchowych osobom, które o to prosiły za pośrednictwem Fulli. Drugim duchowym opiekunem panny Horak był zmarły w 1926 roku belgijski kardynał Desiré Mercier. Jakby tego było mało,  mieszkanie Fulii odwiedzało szereg różnych świętych, m.in.: Andrzej Bobola, Jan Bosko, Jan Maria Vianney, January, Joanna d’Arc, Mikołaj, Stefan, Sylwester, Teresa od Dzieciątka Jezus. Wszystkie te spotkania duchowe opisała ona w książce pt. „Święta Pani”, której wydanie w 1939 roku sfinansował marszałek Edward Rydz-Śmigły.

Po wybuchu II wojny światowej Fulla aktywnie włączyła się w działalność konspiracyjną Armii Krajowej. Jednym z jej zadań była różnoraka pomoc więźniom osadzonym we Lwowie przez obu okupantów. Każdego dnia dostarczała im trzydzieści hostii, które później były dzielone na maleńkie cząstki. Ks. abp Bolesław Twardowski udzielając stosownego pozwolenia nazwał ją: „najdroższym dzieckiem diecezji”. Niestety działalność ta została odkryta i Fulla została aresztowana przez NKWD w lipcu 1944 roku. Przetrzymywano ją w więzieniu na ul. Łąckiego we Lwowie. 27 stycznia 1945 roku śledztwo zakończono i skazano ją na 10 lat łagrów. Informacje te Fulla zawarła w swojej drugiej książce pt. „Niewidzialni. Osobiste świadectwo 1938–1956”.

Po zakończeniu kary nasza bohaterka osiadła na stałe w Zakopanem. Jej mieszkanie odwiedzało bardzo wielu ludzi, przychodząc po radę, modlitwę i nadzieję. W wieku 84 lat odeszła z tego świata i została pochowana na cmentarzu w Zakopanem.

Fulla Horak jest również bohaterką dokumentu fabularyzowanego z 2020 roku pt. „Czyściec”. Aktualnie jest przygotowywany drugi film jej poświęcony pt. „Świętych obcowanie. Nieznane przekazy Stefanii Fulli Horak”.

fot. br. Adam Szczygieł SSP

Ta nadzwyczajna kobieta, tak bardzo związana z naszym Lwowem, aż do tej pory była nam prawie nieznana. Nowością okazały się dla nas także jej szczegółowe opisy doświadczeń, jakie przechodzi dusza człowieka po odejściu z tego świata. Bogatsi o nową wiedzę i umocnieni duchowo powróciliśmy do naszej niełatwej, wojennej codzienności. Jednak przykład życia Fulli Horak pozostanie, jak przypuszczam, w naszej pamięci i pomoże nam patrzeć w przyszłość z pogodą ducha i nadzieją.

Maria Baranowa

Tekst ukazał się w nr 6 (418), 31 marca – 13 kwietnia 2023

X