co w Ostrej Bramie tron swój masz…
W dniach 10–13 listopada br. odbyliśmy pielgrzymkę do najbardziej znanego maryjnego sanktuarium na Litwie, do Ostrej Bramy. Jest ona wspomniana przez Mickiewicza w Inwokacji „Pana Tadeusza”, że w niej Panna Święta świeci, czyli obraz, który odbiera szczególną cześć wiernych.
W Wilnie jest wiele atrakcyjnych miejsc. Na szczególną uwagę zasługuje Starówka, klasztor i kościół bazylianów. (zakon ten obchodzi w tym roku swoje 400-lecie), kościół Świętego Ducha czy budynki, w których mieszkali Juliusz Słowacki, Adam Mickiewicz, Stanisław Moniuszko, słynny rektor Uniwersytetu Wileńskiego ks. Piotr Skarga, św. siostra Faustyna Kowalska, bł. Michał Sopoćko – spowiednik św. Faustyny.
W naszej pielgrzymce odwiedziliśmy także kościół św. Apostołów Piotra i Pawła. Szczególnym miejscem nawiedzenia dla naszej mościskiej pielgrzymki była katedra wileńska z kaplicą i relikwiami św. Kazimierza – patrona Litwy, patrona śp. ks. Kazimierza Mączyńskiego i matki dwóch ojców franciszkanów rodem z Mościsk o. Stanisława i bpa Edwarda Kawy, która pielgrzymowała do Wilna w tym szczególnym roku łaski. Był to jeden z celów naszego pielgrzymowania – podziękowanie Opatrzności Bożej za dobrodziejstwa wyświadczone parafii mościskiej.
Pięćdziesiąt lat temu do osieroconej parafii po śmierci ks. Edwarda Saletnika przybył znad Bałtyku ks. Kazimierz Mączyński, który szafował sakramenty pośród wielu innych duszpasterskich zadań, udzielił w Mościskach chrztu świętego jednemu z synów Kazimiery i Stanisława Kawa, który w roku bieżącym został w katedrze lwowskiej konsekrowany na biskupa pomocniczego archidiecezji lwowskiej.
Bazylika archikatedralna w Wilnie jest pod wezwaniem św. Stanisława i św. Władysława, i właśnie tu pomodliliśmy się za rodziców kapłanów i za kapłanów, którzy pochodzą z Mościsk, dziękując Opatrzności Bożej za cenny dar powołań kapłańskich i zakonnych z naszej parafii. Maryi, Matce Miłosierdzia i Królowej Pokoju, zawierzyliśmy nasz kraj i pokój na Ukrainie oraz Kościół rzymskokatolicki, by się rozwijał.
Panna Święta, co jasnej broni Częstochowy i w Ostrej świeci Bramie, jest w Wilnie czczona jako Matka Boża Miłosierdzia, wspomniana przez św. Jana Pawła II podczas jedynej papieskiej wizyty na Litwę w 1993 r., jako pogromczyni wszelkiego zła. Sanktuarium mieści się w gotyckiej bramie miejskiej na Starym Mieście. Stanowi pozostałość miejskich fortyfikacji. W średniowieczu istniał zwyczaj, że we wnękach wież bramnych umieszczano święte obrazy. Stąd obraz Matki Bożej w tym miejscu. Pochodzi on z XVII wieku i od początku jest uważany za cudowny, kaplica jest udekorowana licznymi wotami w dowód szczególnej czci i opieki Matki Bożej w tym miejscu. W kaplicy odprawiane są msze święte po litewsku i po polsku. Zgodnie z miejscowym zwyczajem mężczyźni przechodzący ulicą Ostrobramską, przy której znajduje się sanktuarium, zdejmują nakrycie głowy. Przed główną uroczystością odpustową 16 listopada każdego roku obchodzona jest oktawa tak zwana „Opieki Maryi”. Nasze pielgrzymowanie wypadło właśnie w dniu inauguracji tego odpustu. W ciągu trzech dni naszego pielgrzymowania zostaliśmy ubogaceni wieloma przeżyciami, zapoznaliśmy się bliżej z kultem Matki Miłosierdzia.
„Różnymi hołdy i tytuły wielbimy, Matko, wielkość Twą, lecz z nich najbardziej wielki, czuły, gdy Matką Miłosierdzia zwą…”
ks. Władysław Derunow
Tekst ukazał się w nr 22 (290) 30 listopada – 18 grudnia 2017
