Wyłonione spod tynku przedwojenne napisy na kamienicach w różnych dzielnicach Lwowa wykorzystała jako podstawę dla kolaży fotograficznych Wiktoria Kowalczuk – znana lwowska ilustratorka książek i literatka.
Wystawa złożona z 40 prac fotograficznych jest prezentowana w Lwowskim Pałacu Sztuki w ramach „Dni języka jidysz i kultury Żydów Europy Wschodniej”. Wczoraj, podczas wernisażu, Wiktoria Kowalczuk wygłosiła słowo wstępne w czterech językach – po polsku, w jidysz, po ukraińsku i po rosyjsku.
– Chciałam przez ten wernisaż przyciągnąć uwagę lwowian do historii mieszkańców tego miasta z minionych wieków – Polaków, Żydów, Niemców, Ukraińców – zwierza się autorka. – Ażeby współcześni lwowianie nie byli obojętni na to, co wyłania się spod tynku lwowskich kamienic – podsumowuje.
W treść wystawy wprowadził zebranych doktorant z Warszawy, a prywatnie syn autorki Wito Nadaszkiewicz. Wspomnienia snuł wykładowca języka jidysz Borys Dorfman. Opowiadał, jak po II wojnie światowej władze sowieckie zmuszały do zamazywania we Lwowie wszelkich śladów polskości oraz napisów w tym języku. Każdy odnaleziony napis na ścianie budynku to kolejny klucz do prawdziwej historii Lwowa. Podkreślali to również obecni na otwarciu wystawy naukowcy. Czy wszystkie nieukraińskie słowa na lwowskich kamienicach zostaną zachowane, zabezpieczone, a po renowacji gmachów wyeksponowane, zależy zarówno od władz miasta, jak i od każdego z jego obecnych mieszkańców.
Konstanty Czawaga
Tekst ukazał się w nr 4 (152), 28 lutego – 15 marca 2012
Konstanty Czawaga
Przez całe życie pracuje jako reporter, jest podróżnikiem i poszukiwaczem ciekawych osobowości do reportaży i wywiadów. Skupiony głównie na tematach związanych z relacjami polsko-ukraińskimi i życiem religijnym. Zamiłowany w Huculszczyźnie i Bukowinie, gdzie ładuje swoje akumulatory.
