Skarbie wieków, polska mowo!
Tyś świątynią marmurową,
Kędy przeszłość w pełnej zbroi,
Na ołtarzu wspomnień stoi.
Skarbie wieków, polska mowo!
Tyś jest czarą brylantową.
Gdzie młódź, usty spragnionymi
Pije miłość swojej ziemi
Skarbie wieków, polska mowo
Tyś jutrzenką purpurową
Póki nie zagaśnie ona…
Dusza twoja niezgaszona
JADWIGA ŁUSZCZEWSKA (DEOTYMA)
Bądź z serca pozdrowiona
Ojczysta święta mowo!
Niby łańcuchem złotym
Wiąże nas twoje słowo.
Twój dźwięk przez góry, morza
Łączy i w jedność splata
Wychodźców polskich rzesze
We wszystkich częściach świata.
Tyś nasza twierdza, tarcza,
Opieka i obrona,
Ojczysta święta mowo,
Bądź z serca pozdrowiona!
LEOPOLD STAFF
Pages: 1 2
