Jerozolima – miasto, które łączy

Niewielkie białe domy, wąskie uliczki, którymi trudno gdziekolwiek trafić i tysiące pielgrzymów marzących odwiedzić to miasto. Jerozolima – Ziemia Święta, centrum duchowości i miasto, które łączy wyznawców różnych kultur i religii.

„Widok Jerozolimy jest historią świata. Jest czymś więcej, jest historią nieba i ziemi” – pisał Benjamin Disraeli w powieści „Tancred”. Dla Żydów jest to historyczna stolica królestwa Izraela, w której znajdowała się Arka Przymierza. Muzułmanie wierzą, że właśnie tu Mahomet wzniósł się do nieba. Dla chrześcijan to miejsce ostatniej wieczerzy Jezusa, Jego ukrzyżowania i zmartwychwstania.

Główną częścią Jerozolimy jest Stare Miasto, otoczone murami. W środku, na pierwszy rzut oka, wygląda jak jeden wielki bazar. Uliczki wypełnione są sklepami z pamiątkami religijnymi, biżuterią, ubraniami i miejscowymi przyprawami. Wśród nich jest najważniejsza ulica dla każdego chrześcijanina – Via Dolorosa – droga, po której szedł Pan Jezus, dźwigając krzyż na Golgotę. Każda stacja Drogi Krzyżowej jest oznaczona osobną tablicą, które, pomimo iż dość wielkie, są mało widoczne, bo gubią się między tłumem turystów i wszędzie sprzedawanymi upominkami z Ziemi Świętej.

{youtube}0rcUxSxGMu8{/youtube}

Droga Krzyżowa kończy się na wzgórzu Golgoty, gdzie Pan Jezus został ukrzyżowany, złożony do grobu i zmartwychwstał. Od wieków stoi tam Bazylika Grobu Świętego. Bazylika nie jest własnością żadnego Kościoła chrześcijańskiego, ale pozostaje we współposiadaniu Cerkwi prawosławnej, ormiańskiej i Kościoła rzymskokatolickiego. Klucze od drzwi wejściowych posiada rodzina muzułmańska, członkowie której już od wielu lat otwierają świątynie.

We wnętrzu Bazyliki, na wprost wejścia, znajduje się Kamień Namaszczenia, na którym ciało Jezusa zostało namaszczone przed złożeniem do grobu. Pątnicy modlą się przy kamieniu, ocierają go chustami, wierząc, że przez to otrzymają błogosławieństwo.

Obok, po prawej stronie, znajduje się Golgota, zabudowana kaplicą. Wiodą do niej strome schody. Obecnie nie wygląda ona jak na obrazkach z dziecięcej Biblii. Nie jest to przestrzeń na powierzchni, z której widać Jerozolimę. Ale od samej myśli, że to tu Jezus Chrystus został ukrzyżowany, zaczynasz inaczej obserwować to miejsce. Panuje tu

wyjątkowa atmosfera: wyciszone światło, szepty modlitw w różnych językach, wszędzie palą się świece i lampki.

Najważniejszym jednak miejscem, które staje się celem wszystkich pielgrzymów, jest bez wątpienia Grób Pański. Znajduje się On w centralnej części Bazyliki w rotundzie, zwanej Anastasis (Zmartwychwstanie). Przez niskie drzwi wchodzi się do wewnątrz, gdzie są dwa małe pomieszczenia. Pierwsze nazywa się kaplicą Anioła, który ukazał się kobietom, które przyszły do grobu w dzień po pogrzebie Jezusa. Następnie wchodzi się do drugiej części rotundy, gdzie właśnie znajduje się Grób Pański. Pomieszczenie to jest bardzo małe i mogą tam jednocześnie przebywać tylko 3–4 osoby. Ze względu na długie kolejki pilnujący Grobu Świętego mężczyźni nie pozwalają dłużej zatrzymywać się w środku.

Miejscem, które sprawia wrażenie na turystach, wyróżnia się szczególną atmosferą i ma niezwykle ważne znaczenie dla wyznawców judaizmu, jest Ściana Płaczu. Właśnie w tym miejscu, gromadzi się najwięcej Żydów, ubranych w tradycyjne stroje, z jarmułką na głowie i z charakterystycznymi pejsami. Strefy obok ściany dla kobiet i mężczyzn są od siebie oddzielone. Wejść tam może każdy, pamiętając o odpowiednim stroju i zachowaniu. Miejsce to przyciąga ogromne rzesze turystów, którzy zostawiają w ścianie setki karteczek z prośbami i odchodząc tyłem od muru proszą o ich spełnienie.

Jeden z najładniejszych widoków na Jerozolimę otwiera się z Góry Oliwnej, gdzie znajduje się ogród Getsemani. Rosnące tam drzewa oliwne mają ponad dwa tysiące lat, pozostały jeszcze z czasów, kiedy modlił się tam Jezus tuż przed pojmaniem. To jest nieliczne ze świętych miejsc w Jerozolimie, gdzie można zostać na dłuższą chwilę, odpocząć w cieniu drzew i w ciszy poczuć duchową atmosferę. Chociaż sporo turystów odwiedza to miejsce, nie ma tam kolejek i posługujących, którzy popędzają pielgrzymów.

U podnóża Góry Oliwnej znajduje się kościół Grobu Najświętszej Maryi Panny, gdzie została Ona z duszą i ciałem wzięta do nieba. Do wnętrza świątyni prowadzą długie i strome schody. Niewysokie ściany są ozdobione obrazami NMP i oświetlone setkami lampek. Długa, ale szybko poruszająca się kolejka kieruje się do środka świątyni, gdzie jest usytuowany tzw. „grobowiec Matki Bożej”. Co jakiś czas miejscowi wierzący przychodzą tam i, śpiewając w różnych językach, prowadzą modlitwę obok ikony NMP przy głównym ołtarzu kościoła.

Spacerując po Jerozolimie, na nowo uświadamiasz sobie historie opisane w Piśmie Świętym, sposób życia tamtejszych ludzi, ich kulturę i mentalność. Uświadamiasz, że dokonane tam wydarzenia to prawdziwe życie, które wykracza poza ramki kazań w świątyniach i ładnych obrazków.

Karina Wysoczańska

Fot. Eugeniusz Sało
{gallery}gallery/2019/jerozolima_miasto_ktore_laczy_wysoczanska{/gallery}

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

X