„Bruno Schulz” opowieść o pisarzu.

Przedpremierowy pokaz filmu „Bruno Schulz” w reżyserii Adama Sikory odbył się 23 listopada w Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN w Warszawie.

Uchodzący za jednego z najlepszych polskich operatorów filmowych Adam Sikora wyreżyserował dokument o autorze „Sanatorium pod Klepsydrą” i „Sklepów cynamonowych”. Film powstał według scenariusza znanej polskiej dokumentalistki Agaty Tuszyńskiej.

W lutym 2014 roku krakowskie Studio Filmowe Largo ogłosiło casting na odtwórcę roli Brunona Schulza. Producenci szukali aktora bądź naturszczyka w wieku 40-50 lat, który byłby podobny do wybitnego pisarza. Ostatecznie w inscenizowanych scenach wystąpili Marek Dygała, Natalia Chmielarz, Tomasz Więcek i Sławomir Żukowski.

W dokumentalnej części filmu o Schulzu spotkamy dawnych mieszkańców Drohobycza, obecnie mieszkających w Polsce, Izraelu i na Ukrainie. Dawni drohobyczanie utrwaleni na taśmie filmowej osobiście znali Brunona Schulza, są to przede wszystkim niegdysiejsi uczniowie pisarza z gimnazjum im. Króla Władysława Jagiełły. Rozmowy wspomnieniowe przeprowadziła Agata Tuszyńska (autorka m.in. książek „Singer. Pejzaże pamięci”, „Długie życie gorszycielki. Losy i świat Ireny Krzywickiej”, „Rodzinna historia lęku”, „Oskarżona: Wiera Gran”). W filmie występują Maryla Birman, Zeev Fleischer, Abraham Hauptman, Wiaczesław Kowalenko, Zdzisława Lewikowa, Zvi Orenstein, Jerzy Pilecki i mieszkający w Drohobyczu Alfred Schreyer.

W opisie umieszczonym na stronie Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN znajdziemy następującą informację: „Film «Bruno Schulz» opowiada historię pisarza, który mieszka w małym galicyjskim miasteczku, gdzie czyta i interpretuje «Proces» Kafki. Opowiada historię mistrza języka polskiego, a zarazem Żyda zakorzenionego w świecie swoich przodków.
Poznajemy historię człowieka, który pod niemiecką okupacją zostaje osadzony w roli niewolnika, a następnie zamordowany. Wreszcie jest to historia polskiego Żyda spędzającego życie w mieście kresowym, niosącym pamięć I Rzeczypospolitej.
Film łączy rozmaite formy narracji – zapis dokumentalny, inscenizacje i animacje jest kolejną znaczącą, artystyczną interpretacją świata wysnutego z pokładów najbardziej osobistych mitologii Schulza, którego dorobek na trwałe wszedł do światowego obiegu kulturalnego sytuując jego samego w czołówce najwybitniejszych europejskich twórców XX wieku”.

Film powstał w koprodukcji Studia Filmowego Largo, Telewizji Polskiej S.A., Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej oraz Śląskiego Funduszu Filmowego „Silesia-Film” i Narodowego Instytutu Audiowizualnego.

Beata Kost
Tekst ukazał się w nr 22 (218) za 28 listopada – 18 grudnia 2014

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

X