W tym roku święto św. Mikołaja w polskiej grupie przedszkolnej nr 48 we Lwowie było wyjątkowe. Po pierwsze – było to spotkanie, na które dzieci czekały kilka lat, bo najpierw pandemia, potem wybuchła wojna i nie można było urządzać imprez tego rodzaju. Na dodatek na święto zawitała konsul generalny RP we Lwowie Eliza Dzwonkiewicz. Przyszła ze wspaniałym prezentem dla dzieci. Przybył również prezes TKPZL Emil Legowicz
Naturalnie, na sali zebrali się rodzice przedszkolaków i czekali na występ swoich pociech. Sala była udekorowana w tematyce świątecznej, z mrugającą światełkami choinką. Zamontowano też nowe LED-owe oświetlenie. Można powiedzieć, że święto było wyjątkowe także z tej przyczyny, że św. Mikołaj w tym dniu przyszedł do wszystkich dzieci, również w innych grupach. Teraz dzieci ukraińskie nie musiały dwa tygodnie czekać na swoje święto.
fot. Krzysztof Szymański / Nowy Kurier Galicyjski
Mamy prawdziwą zimę, wszędzie pełno śniegu – jak więc mogły wyglądać dziewczynki w grupie – naturalnie, wszystkie były przebrane za śnieżynki. Dobrze, że stroje przygotowywali rodzice, bo każda śnieżynka była inna: jedna była bardziej błyszcząca, inna miała koronę we włosach, ta znów była w sztywnej „paczce” baletnicy, a inna – z piękną futrzaną narzutką. Dosłownie – jak i w przyrodzie – nie było dwóch jednakowych śnieżynek.
Zabawy też były typowo „zimowe”. Po uroczystym wejściu całej grupy i kilku tańcach dzieci zaczęły rzucać w rodziców kulkami z waty – zupełnie jakby bawiły się w śnieżki na dworze. Nawet konsul wzięła udział w zabawie. Dominowały zabawy ruchowe i taneczne z płatkami śniegu, z dzwoneczkami, z bębenkiem, zabawa w „starego niedźwiedzia”. Jak zawsze oprawę muzyczną i choreograficzna przygotowała muzykolog Aleksandra Wojciechowska.
fot. Krzysztof Szymański / Nowy Kurier Galicyjski
Dzieci nie czekały długo, gdy na salę wszedł św. Mikołaj. Odpoczął chwilę i dołączył do zabaw, wysłuchał wierszyków i piosenek, specjalnie dla niego przygotowanych. Aż nadeszła długo oczekiwana chwila – św. Mikołaj obdarował każdego z przedszkolaków wspaniałym prezentem – „domkiem” pełnym słodyczy. Spotkanie ze św. Mikołajem zakończyło się wspólnym zdjęciem i ogólną radością maluchów, której nie zmącił nawet ogłoszony alarm powietrzny.
Mimo wszystko dzieci dokończyły swój program, a potem wychowawczynie Jola Szymańska i Wiera Bożenowa odprowadziły je do schronu – takie są zasady, obowiązujące w czasie wojny.
Natomiast rodzice zostali na chwilę w sali, gdzie odbyło się uroczyste przekazanie daru od Konsulatu Generalnego dla przedszkola. Były to wspaniałe kolorowe pufy, na których dzieci tak lubią siedzieć. Przeznaczone są do schronu, gdzie obecnie są jedynie twarde krzesła i dzieciom trudno na nich wytrzymać w ciągu obecnych długotrwałych alarmów powietrznych. Dodatkowo konsul przekazała dla dzieci miękkie i cieplutkie kocyki.
Przyjmując dar, dyrektor przedszkola Natalia Krop powiedziała: „Jestem bardzo wdzięczna za wsparcie, szczególnie w tym trudnym czasie. Dzisiaj wszyscy zauważyliśmy, że najważniejsze są dla nas dziecięce uśmiechy i dziecięcy śmiech. Musimy zrobić wszystko, by dzieciom było tu dobrze i komfortowo. Pracujemy w przedszkolu głównie w tym celu”.
Dziękując za te ciepłe słowa konsul Eliza Dzwonkiewicz zaznaczyła: „Wdzięczna jestem za to, że dzieci mogą tu kultywować swój język i kulturę. Bardzo cieszę się, że dzieci czują się tu jak w domu, czują się bezstresowo. Wspomniałam dziś swoje lata w przedszkolu. A czułam się tam szczęśliwa i zobaczyłam, że dziś dzieci też czują się tu szczęśliwe. To dzięki wam panuje tu taka atmosfera. Zobaczyłam dziś to, o czym mówią też moi pracownicy, którzy tu mają dzieci, że jest tu naprawdę super i dzieci czują się jak w domu, przychodzą tu chętnie. Mam nadzieję, że te kolorowe pufy i koce przyczynią się do tego, że dzieci nawet nie odczują groźby wojny i nie będą miały poczucia zagrożenia, które jest im absolutnie do niczego nie potrzebne”.
– Po raz pierwszy od dłuższego czasu zobaczyłem, jak piękny jest świat i jak piękne jest życie, a to dzięki tym naszym pociechom – powiedział prezes Legowicz. – Dziękuje tobie, Jolu, i innym wychowawczyniom oraz dyrektor, że robicie taką wspaniałą sprawę – wychowujecie nasze dzieci. Dzięki waszej pracy dzieci mają świadomość, że tu jest ich drugi dom.
Obecny na imprezie Zbigniew Pakosz, który na początku lat 1990 z ramienia TKPZL starał się o otwarcie polskich grup przedszkolnych, dodał, że polska grupa w tym przedszkolu została otwarta jako pierwsza 6 września 1994 r. Przekazał też rodzicom folder o polskich grupach przedszkolnych we Lwowie, wydany w 2014 r. z okazji jubileuszu 20-lecia działalności. Zaznaczył też, że zbliża się kolejny jubileusz 30-lecia istnienia takich grup.
Rozmawiając z konsul Elizą Dzwonkiewicz zapytałem czyj to był pomysł, by przekazać dla przedszkola tak wspaniały dar:
– Zwrócił się do nas jeden z rodziców, mający tu swoją pociechę, a będący pracownikiem konsulatu – powiedziała konsul. – Opowiedział, że kiedy jest alarm i dzieci schodzą do schronu, to mają tam jedynie twarde krzesełka. Alarmy mogą trwać po kilka godzin i dzieci bardzo źle to znoszą. Zapytał, czy nie można by dla nich wystarać się o jakieś materacyki, czy coś takiego. Po zastanowieniu orzekliśmy, że najlepsze będą kolorowe pufy. Te kolory to jest już nasz pomysł. Na wojnę niestety nie mamy wpływu, ale mamy wpływ na to w jakim otoczeniu przebywamy. Dlatego chcieliśmy, by te pufy były radosne, kolorowe, by każde dziecko czuło się miło, ciepło i przyjemnie. Do pufów dokupiliśmy też kolorowe kocyki i dzieci, siedząc na nich, nawet nie będą odczuwały zagrożenia podczas alarmów. Pufy są bardzo solidne, robione były na zamówienie i mam nadzieję, że będą służyły dłużej niż trwa wojna. Mocno wierzę w to, że ta wojna szybko się skończy.
Wizyta Świętego Mikołaja dobiegła końca. Słodkie prezenty szybko znikną w brzuszkach, a kolorowe pufy i ciepłe kocyki będą dzieciom zapewniać radosną, pogodną atmosferę nawet w chwilach alarmów.
Krzysztof Szymański
Tekst ukazał się w nr 23-24 (435-436), 19 grudnia – 15 stycznia 2023
