Generalnie rzecz ujmując, powinniśmy w tym miejscu dokonać podziału na ubrania do pracy i stroje nieformalne. Te pierwsze powinny być tradycyjne i dyskretne, co nie musi oznaczać nieciekawe. Ubrania nieformalne mają prawo być bardziej śmiałe i kolorowe, ale i w tym przypadku należy mieć umiar.
Nie wolno też zapominać o dodatkach, takich jak torebki, chusty, szale, paski i inne akcesoria, które powinny pasować do siebie nawzajem i do zakładanej wraz z nimi garderoby i to nie tylko kolorystycznie, ale i pod względem kroju i materiału, z którego są sporządzone poszczególne elementy.
Przyjęcie koktajlowe czy też bankiet służbowy nie wymagają od kobiety specjalnie wyrafinowanego stroju. Każda sukienka (kostium) modna, dostosowana do sezonu i do osoby ją noszącą, w zupełności się do tego nadaje. Na przyjęcia popołudniowe powinno się wkładać ubranie wizytowe lub spacerowe. Tego typu ubranie jest też ostatnio dopuszczalne do chodzenia do teatru. Okropnie wyglądają bowiem w teatrze widzowie siedzący w ponaciąganych swetrach, czy dżinsach. Jest to ewidentne uchybienie i nietakt, który można odebrać jako brak szacunku dla siebie, innych widzów i aktorów.
Na bal bezwzględnie należy się ubrać bardzo elegancko, czyli wieczorowo. Na balach powinny królować męskie wieczorowe garnitury, surduty, smokingi i fraki, a kobiece długie eleganckie suknie. Wieczorny makijaż może być nieco bardziej wyraźny od dziennego. Koniecznie należy pamiętać o właściwym doborze dodatków (buty, rękawiczki, torebki, szale itp.).
Strój dobrze ubranego człowieka charakteryzuje się umiarem, dopasowaniem do typu urody, figury i wieku. Niezwykle ważne jest też zharmonizowanie wszystkich elementów stroju. Pamiętajmy, że umiejętność dobrego ubrania się jest prawdziwą sztuką. To nie strój jest tak naprawdę elegancki, tylko człowiek, który go nosi.
Tekst ukazał się w nr 15 (163) 17 – 30 sierpnia 2012
Czytaj także:
Jaka jest hierarchia miejsc w samochodzie?
W sieci, stołówce, na imprezie i w pracy
