Od kilku lat na terenie metropolii lwowskiej istnieje wspólnota Katolickiego Kościoła Maronickiego, którą w IV wieku założył święty Maron, mnich syryjski.
Jednym z najwybitniejszych przedstawicieli tego Kościoła jest święty Szarbel (Charbel Makhlouf), obecny w naszym mieście poprzez relikwie znajdujące się w kościele Matki Bożej Nieustającej Pomocy na Zboiskach. Z okazji liturgicznego wspomnienia świętego Marona, 8 lutego w tej świątyni odbyły się uroczystości odpustowe połączone z dziękczynną modlitwą w stulecie niepodległości Wielkiego Libanu.
Uroczystości rozpoczęto od przywitania relikwii świętego Szarbela oraz konferencji siostry Antuanetty Saade. Dalej odprawiono nabożeństwo z uszanowaniem relikwii świętego Szarbela. Do wspólnej modlitwy katolików rzymskich i maronitów dołączyło również duchowieństwo i wierni Ukraińskiego Kościoła greckokatolickiego, Mukaczewskiej eparchii (diecezji) greckokatolickiej sui juris (swego prawa) oraz wierni kościoła ormiańskokatolickiego. Centralnym punktem uroczystości odpustowych była Msza św. pod przewodnictwem arcybiskupa lwowskiego Mieczysława Mokrzyckiego, który duchowo opiekuje się maronitami na Ukrainie. Liturgiczne śpiewy brzmiały w językach aramejskim i libańskim w wykonaniu chóru z Libanu.
– Bardzo cieszę się z dzisiejszej uroczystości, będącej wspaniałym świadectwem jedności całego Kościoła, a zarazem jego otwartości na wszystkich ludzi – powiedział w homilii arcybiskup Mokrzycki. – Cieszę się, że możemy dziękować za dar wiary czyniąc to różnymi językami, ale w tym samym duchu uwielbienia Boga, za wielkie rzeczy, jakich doświadczamy z Jego ręki i przez pośrednictwo Jego świętych.
Metropolita lwowski zaznaczył, że to dziękczynienie jest solidarnością z Wielkim Libanem, czyli całą społecznością tego narodu, który świętuje setną rocznicę niepodległości. – My do waszej radości dzisiaj się dołączamy i prosimy Boga o pokój i błogosławieństwo dla Wielkiego Libanu – powiedział arcybiskup Mieczysław Mokrzycki.
W imieniu obecnych Libańczyków podziękował Elias Sassin, który od wielu lat mieszka na Ukrainie i jest prezesem wspólnoty maronickiej w tym kraju.
Konstanty Czawaga
Tekst ukazał się w nr 3 (343), 14–27 lutego 2020
