Mecz obserwowali i kibicowali: prezes i wice prezes Federacji Organizacji Polskich na Ukrainie Emilia Chmielowa i Teresa Dutkiewicz, dyrektor turnieju EURO-2012 w Polsce Adam Olkowicz, przewodniczący Komisji Rewizyjnej Polskiego Związku Piłki Nożnej Stanisław Bobkiewicz, prezydent Lwowskiej Federacji Futbolu Jarosław Hrysio, przewodniczący kultury i sportu Lwowskiej Administracji Obwodowej Jurij Majboroda, prezes Polskiego Towarzystwa Opieki nad Grobami Wojskowymi Jan Franczuk, członkowie stowarzyszenia sympatyków „Pogoni” Lwów z prezesem Marcinem Siemibidą na czele, dyplomaci placówek we Lwowie, uczniowie szkół nr 10 i 24.
Na zakończenie, w imieniu kibiców pragnę złożyć serdeczne podziękowanie organizatorom turnieju, obecnym na meczu konsulom Jakubowi Heroldowi, Marianowi Orlikowskiemu, sponsorom: firmie kosmetycznej Eveline i PZU Ukraina oraz pracownikom „Hałyczyny” za wspaniałe chwile święta sportowego (a za tradycyjny polski bigos – szczególne dzięki).
Takie imprezy urozmaicają i ubarwiają nasze życie, doładowują po brzegi emocje, radość, hart ducha i są prawdziwą rewelacją dla każdego, a dla młodzieży – szczególnie!
Historyczny zarys polskiego, ukraińskiego i drohobyckiego futbolu
Historia i tradycja piłki nożnej zaczyna się od Lwowa. 14 lipca 1894 r. w Stryjskim parku odbyło się otwarcie Powszechnej Krajowej Wystawy, na której reprezentowano rozmaite przedmioty przemysłu, sztuki ludowej, a, między innymi, zorganizowano „Zlot sportowy”.
Na boisku spotkały się wówczas drużyny piłkarskie „Sokołów” ze Lwowa i Krakowa. Strzał w 7-ej minucie meczu Włodzimieża Chorfickiego do bramki krakowskiego „Sokoła” salutował narodziny polskiej, a w dzisiejszych realiach i ukraińskiej piłki nożnej. Wtedy gra trwała do pierwszego gola.
O tym ważnym wydarzeniu w kulturalnym i sportowym życiu Lwowa opowiada ekspozycja w Warszawskim Muzeum Sportu i Turystyki oraz w Centrum Olimpijskim, gdzie jest uwieczniony ten historyczny mecz, jak również pomnik ukraińskiego futbolu w Stryjskim Parku, niedaleko od miejsca gdzie dziś stoi budynek Urzędu Podatkowego.
Właściwie „Sokoły” Lwowa i Krakowa są protoplastami historii i tradycji naszego integracyjnego futbolu. Wkrótce powstały we Lwowie drużyny piłkarskie: „Czarni”, „Pogoń” i inni, a w Drohobyczu w latach 1933-1935 – „Junak” przy Wojskowo-Cywilnym Kubie Sportowym, potem „Tur”, „Betar”, „Stern” i „Polmin”. Obecnie, wyżej wymienione drużyny „Pogoń” i „Junak”, to reaktywowane drużyny z czasów międzywojennych. Mają amatorski charakter, co nie znaczy, że nie mogą walczyć na równi z drużynami ligi zawodowej.
Zawodnicy „Junaka” trenują przy Drohobyckim Regionalnym Towarzystwie Kultury Polskiej Ziemi Drohobyckiej. Prezesem Towarzystwa jest Jerzy Katryniak.
Towarzystwo, oprócz sportowych imprez, organizuje prelekcje zapraszanych fachowców z rozmaitych dziedzin, dba i remontuje pomniki nagrobne o wartości artystycznej i historycznej na miejskim cmentarzu, organizuje lokalne muzeum przy Ogólnoukraińskim Koordynacyjno-Metodycznym Centrum Nauczania Języka i Kultury Polskiej, organizuje wycieczki do Lwowa na Cmentarz Łyczakowski, do miast Truskawca i Borysławia, etc.
Zbigniew Zawałkiewicz, drohobycki kibic „I-go gatunku”
Tekst ukazał się w nr 5 (153), 16 marca – 29 marca 2012
