Dzień Niepodległości – największe święto w każdym państwie, albowiem niepodległość, niezawisłość, suwerenność są podstawami istnienia samodzielnego państwa w ogóle.
Jest ono nie tylko przypomnieniem historii i okazją do dumy narodowej, ale i swoistą legitymacją tych procesów, które odbywały się kiedyś, lecz w tym czasie raczej nie dostrzegano wzniosłości bieżących wydarzeń.
Polska i Kanada – to były pierwsze państwa, które uznały niepodległą Ukrainę jako państwo bezpośrednio po ogłoszeniu wyników referendum 1 grudnia 1991 r. Polska wspierała nasze dążenia do demokracji, nasze aspiracje do Unii Europejskiej. W czasie Rewolucji Pomarańczowej w 2004 r. dzięki Polsce i polskim politykom nie doszło do krwawego rozpędzenia Majdanu. I dzięki polskiemu wsparciu po tragicznych wydarzeniach Rewolucji Godności, okupacji Krymu i początku walk na wschodzie Ukrainy nasze państwo wytrzymało i stoi. Jeszcze sto lat temu marszałek Józef Piłsudski powiedział, że nie ma wolnej Polski bez wolnej Ukrainy. I to negują tylko albo krótkowzroczni, albo opłaceni z kasy moskiewskiej.
Ukraina w tym roku obchodziła ćwierćwiecze swej niepodległości. Oczywiście, nie oznacza to, że do 1991 roku Ukraińcy nie mieli państwowości – wystarczy chociażby wspomnieć Ruś Kijowską, czasy Chmielnickiego, lata 1917–1920. Lecz to, co wydarzyło się 24 sierpnia 1991 roku, miało szczególny wymiar dla nowoczesnej historii tej ziemi – zdecydowano się wyzwolić z daleko nie bratnich uścisków „starszego brata”. Okazało się, że nie tak łatwo pozbyć się tych niedźwiedzich uścisków…
Truskawiec – małe miasteczko, uzdrowisko w Galicji Wschodniej, gdzie Polacy i Ukraińcy zawsze żyli w zgodzie. Współpraca partnerska z miastami z Polski zaczęła się tu w latach 2002-2010, gdy merem był Lew Hrycak. Teraz, pod rządami mera Andrija Kulczyńskiego, zalążki tej współpracy owocują dobrymi sprawami i obopólnie wygodnymi projektami. Jasło, Sanok, Przemyśl, Limanowa, Działdowo, Uniejów, Rymanów oraz inne miejscowości w Polsce znane są tu jako miasta partnerskie, pobratyńskie. Oznacza to, że podtrzymujemy się nawzajem w sprawach gospodarczych, ale również w dziedzinach kultury, sztuki, sportu, promocji, w chwilach trudnych i radosnych.
Dzień Niepodległości Ukrainy-2016 w Truskawcu obchodzono na wysokim poziomie, bardzo uroczyście i jednocześnie bardzo radośnie, wesoło. W tym roku jak nigdy dotąd dość wyraźną była polska obecność na uroczystościach. I to nie tylko poprzez udział oficjalnych delegacji z miast partnerskich. Otwarcie programu koncertowego zaczęło się właśnie z występu polskiego zespołu. Kapela ludowa „Rymanowianie” z zaprzyjaźnionego uzdrowiska Rymanów grała i śpiewała pod huczne owacje publiczności. Niektórym pieśniom podśpiewywano, albowiem były one bardzo podobne do ukraińskich pieśni ludowych, np. „Oj, czyje to pole”. Gdy ze sceny brzmiało „…czyja to dziewczyna rozplotła warkocze”, to na placu Niepodległości (centralny plac uzdrowiska) śpiewano „Чия то дівчина розпустила коси”.
Zespół pieśni i tańca „Przemyśl” występujący w ramach mini-festiwalu „Etno-mandry” w Truskawcu też dołączył do podniesienia humoru publiczności w tak wspaniały uroczysty dzień. Nie żałowali dłoni oraz gorących oklasków truskawczanie i kuracjusze z różnych krajów Europy i Azji dla młodzieżowej orkiestry dętej „Avanti” z Sanoka.
I bardzo symbolicznie zawisły w ten dzień obok siebie dwie flagi – polska i ukraińska przy wejściu do kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Truskawcu, tuż przy pomniku św. Jana Pawła II, Papieża-Polaka i jednocześnie wielkiego przyjaciela Ukrainy i Ukraińców.
Te polskie akcenty w tegorocznym świętowaniu Dnia Niepodległości Ukrainy w Truskawcu świadczą, że przyszłość naszą widzimy w braterstwie i współpracy, a nie w wyliczaniu sobie dawno minionych krzywd. Bo lepiej się tam żyje między sąsiadami, gdzie panują miłość i zgoda, aniżeli swary o miedzę czy narzekanie i niezadowolenie…
Włodzimierz Kluczak
Tekst ukazał się w nr 18 (262) 30 września – 13 października 2016
Fot. Tetiana Winnicka
{gallery}gallery/2016/kluczak_truskawiec{/gallery}
