Szkoła średnia nr 24 im. Marii Konopnickiej od lat stara się upamiętnić w odpowiedni sposób swoją patronkę. Tradycyjnie na przełomie maja i czerwca odbywały się konkursy „Maria Konopnicka dzieciom i młodzieży”, które przed laty zainicjował polonista szkoły śp. Władysław Łokietko. W tym roku epidemia koronawirusa niestety pokrzyżowała wszystkie plany. Dyrekcja szkoły postanowiła jednak trzymać się tradycji…
Po rozpoczęciu roku szkolnego 2020/2021 dyrektor szkoły Łucja Kowalska wystąpiła z propozycją uczczenia 110. rocznicy śmierci patronki szkoły, która przypada na 8 października br. Inicjatywę poparło grono pedagogiczne, a do organizacji uroczystości włączył się też szkolny samorząd uczniowski.
Ten dzień w szkole rozpoczął się nie tak jak zwykle. Przy wejściu witała uczniów wystawa planszowa poświęcona patronce szkoły i kosz biało-czerwonych kwiatów. Młodsze klasy zaczynają naukę o 8:30, starsze zaś o 9:30, więc o tej godzinie, gdy przebrzmiał dzwonek na lekcje, uczniowie ustawiając się na korytarzach i klatce schodowej szkoły rozpoczęli dzień odśpiewaniem „Roty” – hymnu szkoły, pieśni do słów Marii Konopnickiej. Następnie, już w klasach, pierwsza lekcja została poświęcona wielkiej poetce.
W młodszych klasach nauczyciele opowiadali o patronce, a dzieci deklamowały jej wiersze. Zajrzyjmy do pierwszej klasy: tu wychowawczyni Weronika Apriłaszwili pokrótce, w sposób dostępny przedstawiła dzieciom życiorys Marii Konopnickiej i reprodukcje jej zdjęć z różnych okresów życia. Zosia Kaczyńska wyrecytowała wiersz „Jesień”, a uczennice starszych klas i członkinie samorządu uczniowskiego przeczytały jeszcze kilka innych poezji patronki.
Podobnie wyglądała ta lekcja w innych młodszych klasach. Dzieci wygłaszały przygotowane dla nich przez wychowawczynie wiersze i słuchały utworów odczytanych przez starszych kolegów. Udział starszych uczniów w programie uroczystości był inicjatywą samorządu uczniowskiego i w ten sposób wsparli oni inicjatywę dyrekcji szkoły, zapoznając młodszych kolegów z twórczością poetki.
W starszych klasach pierwsza lekcja miała charakter bardziej medialny – zademonstrowano film dokumentalny o życiu i twórczości Marii Konopnickiej i utrwalano te wiadomości za pomocą quizu o patronce szkoły.
{youtube}48arVk1TUkU{/youtube}
Na następnej lekcji uczniowie 3 i 4 klasy w towarzystwie swoich wychowawców, dyrektor i wicedyrektor szkoły oraz członków samorządu uczniowskiego udali się na Cmentarz Łyczakowski, by złożyć przygotowany kosz kwiatów i zapalić znicze na grobie patronki szkoły.
Grób poetki był zazwyczaj usiany licznymi zniczami, które pozostawiały odwiedzające Lwów turyści. W tym roku wycieczek brak i na grobie stały tylko pojedyncze znicze. Przed kilkoma dniami nauczyciele szkoły wysprzątali miejsce pochówku poetki. Po krótkiej przemowie dyrektor Łucji Kowalskiej przedstawiciele samorządu wraz z panią dyrektor złożyli przy grobie poetki kosz kwiatów i zapalili znicze. Białe i czerwone znicze ustawiono w kolorach flagi narodowej, układając z nich cyfrę „110”. Na zakończenie akcji klasy ustawiły się do pamiątkowego zdjęcia, które zostanie zamieszczone w kronice szkoły.
Fot. Krzysztof Szymański
{gallery}gallery/2020/Konopnicka110{/gallery}
Poprosiłem o kilka słów dyrektor szkoły Łucję Kowalską:
Z czym jest związane tak nietradycyjne uczczenie patronki szkoły?
Rocznice urodzin naszej patronki obchodzimy zazwyczaj organizacją konkursów „Maria Konopnicka dzieciom i młodzieży”. W konkursie uczestniczyli nie tylko uczniowie naszej szkoły, ale i młodzież ze szkoły nr 10 im. św. Marii Magdaleny we Lwowie oraz młodzież z innych polskich placówek edukacyjnych na Ukrainie, przyjeżdżali do Lwowa też uczniowie ze szkół z Polski. W tym roku z powodu kwarantanny nie udało się zorganizować imprezy na taką skalę. Nie mogliśmy jednak przejść obojętnie wobec daty 110. rocznicy śmierci naszej patronki, która wypadała w dniu 8 października. Mogliśmy ją uczcić w sposób szczególny, bowiem Maria Konopnicka spoczywa na Cmentarzu Łyczakowskim.
Jak młodzież przyjęła inicjatywę dyrekcji?
Dość łatwo. Nauczyciele poloniści podjęli inicjatywę organizacji obchodów, dołączył do nich samorząd uczniowski. To uczniowie starszych klas zaproponowali, że w tym dniu wybiorą się do klas młodszych i zaprezentują wybrane wspólnie z nauczycielami utwory poetki. Jak widzieliśmy, udało się to wspaniale, zadowoleni byli wszyscy, a młodzież poznała szereg utworów naszej patronki, których nie ma w programie nauczania. Zazwyczaj uczniowie wybierali niektóre z nich na konkurs. W tym roku usłyszeli je wszyscy.
Dzisiejszy dzień jest w szkole poświęcony Marii Konopnickiej i rozpoczął się wspólnym odśpiewaniem „Roty”, potem były odczytywane jej poezje, a na zakończenie ogłosiliśmy konkurs wiedzy o Marii Konopnickiej, który zostanie rozstrzygnięty za dwa tygodnie, pod koniec października. Konkurs będzie w formie testów z pytaniami z różnych okresów życia poetki. Organizujemy również konkurs prac artystycznych nt. Marii Konopnickiej i jej twórczości. Tyle w obecnej sytuacji epidemicznej możemy.
Czy będą jakieś nagrody dla laureatów?
Naturalnie. Ponieważ ogłosiliśmy konkurs rysunku, chcemy w jakiś sposób laureatów uhonorować. Zwycięzcom w konkursie wiedzy o naszej patronce też, mam nadzieję, opłaci się trochę pogłębić swe wiadomości.
Jak w tej sytuacji wygląda współpraca z polskimi szkołami im. Marii Konopnickiej?
Ze szkołami w Polsce – i to nie tylko tymi noszącymi imię Marii Konopnickiej – mieliśmy dobre relacje od dłuższego czasu. Ich uczniowie byli uczestnikami naszych konkursów, przyjeżdżali w odwiedziny, a my jeździliśmy do nich. W tym roku nasze kontakty nieco się rozluźniły, ale się nie urwały. W ubiegłym roku nawiązaliśmy współpracę z dwiema szkołami – gimnazjum i liceum im. Marii Konopnickiej w Lublinie. Mieliśmy ich zaprosić na nasz konkurs. Ale się nie udało. Na razie odłożyliśmy te plany na przyszłość, bo mam nadzieję, że na drugi rok uda nam się ten tradycyjny konkurs zorganizować.
Tak niestety jest w tym roku, że wiele inicjatyw i tradycyjnych imprez nie może się odbyć. Ale zawsze można znaleźć jakąś alternatywę i nie naruszając obowiązującej kwarantanny, w sposób nieco skromniejszy, uczcić jednak naszych patronów i bohaterów.
Krzysztof Szymański
