Konsulem generalnym w Łucku została mianowana Beata Brzywczy. Podczas spotkania konsul generalnej z władzami lokalnymi, mer Łucka Mykoła Romaniuk, wyraził nadzieję na kontynuację współpracy między urzędem miasta a placówką dyplomatyczną RP. Na czym skoncentruje swoje działania nowa konsul generalna? Beata Brzywczy odpowiada Agnieszce Ratnej.
Jaki ma pani zawód i doświadczenia kierowania placówką dyplomatyczną?
Ukończyłam studia na kierunku administracja i prawo. Jestem również absolwentką studiów podyplomowych z zakresu zarządzania ryzykiem i kontroli zarządczej. Prawnicze wykształcenie i zdobyte w trakcie studiów umiejętności oraz doświadczenie zawodowe wyniesione z czasów pracy w Ministerstwie oraz w pracy dyplomatycznej za granicą będą mi pomocne w wypełnianiu nowej funkcji.
Posiadam kilkuletnie doświadczenie w pracy na stanowiskach kierowniczych w Ministerstwie Spraw Zagranicznych w Warszawie, w tym związane z zarządzaniem kilkudziesięcioosobowymi zespołami pracowników.
W latach 2010-2012 pracowałam w Ambasadzie RP w Pretorii; od 2012 r. kierowałam Wydziałem Konsularnym Ambasady, a od października 2012 r. Wydziałem Ruchu Osobowego w Konsulacie Generalnym RP w Łucku.
Jakim aspektom współpracy Polski i Ukrainy planuje pani poświecić najwięcej uwagi?
Zależy mi na zapewnieniu sprawnego funkcjonowania konsulatu i zbudowaniu oraz podtrzymaniu pozytywnego wizerunku urzędu w lokalnym środowisku. Zdaję sobie sprawę, że zasadniczą sprawą jest zagwarantowanie sprawnej obsługi osób aplikujących o wizy i karty małego ruchu granicznego, dlatego też w tym zakresie będziemy nadal pracowali nad zwiększeniem efektywności naszych działań oraz współpracy z agencjami wizowymi w celu usprawnienia procedur.
Stałym zadaniem urzędu jest również ochrona interesów Rzeczypospolitej i jej obywateli na terytorium okręgu konsularnego. Zadanie to można byłoby nazwać rutynowym, lecz coraz to nowe wyzwania z nim związane wymuszają ciągłą aktualizację i dostosowywanie działań.
Za dwa najważniejsze cele, które należy podjąć w pracy KG RP w Łucku w najbliższych latach, i które stanowią – w moim przekonaniu – główne cele mojej misji uważam:
Realizację na szczeblu regionalnym, w geograficznych i politycznych ramach dwóch obwodów, głównego celu polskiej polityki wobec Ukrainy, jakim jest wzmocnienie reformatorskiego i proeuropejskiego trendu w ukraińskiej polityce. Nową jakość w sytuacji politycznej na wschód od Bugu stworzyłoby podpisanie Umowy Stowarzyszeniowej UE-Ukraina wraz z DCFTA (Umową o wszechstronnej pogłębionej strefie wolnego handlu).
Wkład naszego urzędu w to zadania obejmuje takie działania jak:
– sprzyjanie (także poprzez elastyczną, liberalną politykę wizową) wymianie i kontaktom między instytucjami rządowymi, samorządowymi i pozarządowymi obu krajów; inicjowanie nowych kontaktów – głównie w sferze kontaktów społecznych i gospodarczych, także w kontekście regionalnej współpracy transgranicznej;
– promocję Polski i jej osiągnięć, wkładu Polski w inicjowanie i realizację Partnerstwa Wschodniego jako wschodniego wymiaru Europejskiej Polityki Sąsiedztwa, dbałość o prezentację pozytywnego wizerunku Polski na Ukrainie;
– prezentowanie osiągnięć polskiej myśli i publicystyki oraz historiografii, inicjowanie debat o problematyce europejskiej i historycznej;
– sprzyjanie rozwojowi kontaktów handlowych, współpraca z organizacjami samorządu gospodarczego, działalność informacyjna;
– wspieranie proeuropejskich, demokratycznych organizacji, ruchów i stowarzyszeń;
– promocja polskich programów stypendialnych, integrowanie środowisk absolwentów polskich uczelni i programów stypendialnych;
– działania na rzecz pojednania między Polakami a Ukraińcami oraz godnego uczczenia rocznicy zbrodni wołyńskiej.
Kolejna kwestią jest wsparcie Polaków – obywateli Ukrainy w umocnieniu ich praw i praktycznych możliwości kultywowania polskości, umacnianie ich więzi z Polską, ochrona dziedzictwa narodowego i kulturalnego.
Cel powyższy może być zrealizowany poprzez m.in.:
– stałą, codzienną współpracę z organizacjami Polaków na terytorium okręgu konsularnego; sprzyjanie organizowaniu się nowych środowisk, zachęcanie do współdziałania organizacji już istniejących, mobilizacja tych środowisk do większej aktywności społecznej;
– utrzymanie stałego roboczego kontaktu z władzami lokalnych szczebli;
– uważny monitoring stanu przestrzegania praw polskiej mniejszości;
– aktywizacja młodego pokolenia Polaków;
– stała współpraca ze wspólnotami religijnymi Polaków i ich opiekunami duchowymi, także w działalności charytatywnej;
– podtrzymanie lokalnych mediów drukowanych, wdrożenie nowych, elektronicznych ich wariantów;
– rozwój nauczania języka polskiego
Rozmawiała Agnieszka Ratna
Tekst ukazał się w nr 10 (182) 31 maja – 13 czerwca 2013
Pani Beata Brzywczy urodziła się w 1975 roku. Ukończyła Uniwersytet Warszawski oraz Wyższą Szkołę Zarządzania i Prawa. Posiada znajomość języka rosyjskiego i angielskiego na poziomie egzaminu resortowego w MSZ.
Wstąpiła do służby zagranicznej w 1997 roku. Pracowała w Departamencie Personalnym MSZ, od 1998 do 2003 roku w Biurze Kadr jako starszy referent/referendarz, następnie od 2003 do 2008 roku w Biurze Kadr i Szkolenia jako główny specjalista, następnie naczelnik wydziału, radca ministra, wreszcie p.o. zastępcy dyrektora i zastępca dyrektora tego Biura. W latach 2008-2010 była dyrektorem Biura Spraw Osobowych. W latach 2010-2012 pracowała na placówce w ambasadzie RP w Pretorii jako radca, kierownik wydziału konsularnego. Od października 2012 roku do chwili objęcia stanowiska konsula generalnego RP w Łucku pracowała na stanowisku I radcy, kierownika wydziału ruchu osobowego w Konsulacie Generalnym RP w Łucku.
info na podstawie www.sejm.gov.pl
