Z wielkim bólem informujemy, że 1 lipca w Szpitalu Miecznikowa w Dnieprze zmarła znana ukraińska pisarka Wiktoria Amelina. Zginęła w wyniku obrażeń spowodowanych atakiem rakietowym rosyjskiego okupanta na restaurację w Kramatorsku 27 czerwca.
27 czerwca Wiktoria Amelina, ukraińska pisarka, członkini ukraińskiego PEN i zbrodni wojennych w organizacji Truth Hounds, przebywała w Kramatorsku wraz z delegacją kolumbijskich dziennikarzy i pisarzy. Podczas kolacji w restauracji Ria Lounge w centrum miasta rosyjscy okupanci dopuścili się ataku rakietowego na budynek, w wyniku którego Wiktoria została ciężko ranna. Lekarze i ratownicy medyczni w Kramatorsku i Dnieprze robili wszystko, aby uratować jej życie, niestety rana okazała się śmiertelna. W ostatnich dniach życia Wiktorii była przy niej rodzina i przyjaciele.
Ukraińskie PEN i Truth Hounds na podstawie ankiet przeprowadzonych wśród świadków tragedii stwierdziły, że uderzenia przez okupantów w obiekt cywilny w ukraińskim mieście było kolejną rosyjską zbrodnią wojenną. Analiza zniszczeń i zeznania świadków wskazują, że Rosjanie użyli do uderzenia bardzo precyzyjnego pocisku rakietowego typu Iskander. Wiedzieli na pewno, że strzelają w miejsce, gdzie będzie duże skupisko ludności cywilnej. Wiadomo, że zginęło 13 osób, ponad 60 zostało rannych.
Podczas trwającej wojny Wiktoria Amelina stała się nie tylko pisarką. Od lata 2022 roku dołączyła do organizacji praw człowieka Truth Hounds. Wraz z zespołem dokumentowała zbrodnię wojenne Rosjan na terenach okupowanych na wschodzie, południu i północy Ukrainy, w szczególności w Kapitoliwce w obwodzie iziumskim, gdzie znalazła pamiętnik pisarza Wołodymyra Wakulenki, który został zabity przez Rosjan.
W tym samym czasie Wiktoria rozpoczęła pracę nad swoją pierwszą książką non-fiction w języku angielskim: „War and Justice Diary: Looking at Women Looking at War”, która wkrótce zostanie opublikowana za granicą. W tej książce Wiktoria opowiada o ukraińskich kobietach, które dokumentują zbrodnie wojenne i swoje życie w czasie wojny. Pisarka prowadziła także aktywną działalność jako rzecznik: apelowała do rządów innych krajów o dostarczenie broni Ukrainie, a także domagała się sprawiedliwości i powołania specjalnego międzynarodowego trybunału dla wszystkich sprawców rosyjskich zbrodni wojennych przeciwko Ukrainie, mówiła o wspólnej antykolonialnej walce Ukraińców i innych narodów świata.
Wiktoria Amelina urodziła się 1 stycznia 1986 roku we Lwowie. W latach szkolnych przeniosła się z ojcem do Kanady, ale szybko zdecydowała się na powrót na Ukrainę. W 2007 roku uzyskała z wyróżnieniem tytuł magistra technologii komputerowych Politechniki Lwowskiej. W latach 2005-2015 pracowała w międzynarodowych firmach technologicznych.
W 2014 roku ukazała się jej debiutancka powieść „Syndrom listopadowy, czyli Homo Compatiens”. Książka znalazła się w pierwszej dziesiątce publikacji prozatorskich według nagrody „LitAccent of the Year – 2014”. W następnym roku powieść została wznowiona i znalazła się na krótkiej liście do Nagrody im. Walerego Szewczuka.
W 2015 roku Wiktoria Amelina zawiesiła karierę w informatyce, aby poświęcić się pisaniu. W 2016 roku ukazała się jej pierwsza książka dla dzieci „Ktoś, czyli wodniste serce”. Jej kolejna książka dla dzieci „E-e-historie koparki Eka” ukazała się w 2021 roku. W 2017 roku nakładem wydawnictwa „Stary Lew” ukazała się jej druga powieść „Dom za dom”. Książka była nominowana do krajowych i międzynarodowych nagród: „LitAccent of the Year – 2017”, Nagroda Miasta Literatury UNESCO, Europejska Nagroda Literacka. Zaporoskie Towarzystwo Książki uznało „Dom za dom” najlepszą prozą roku.
Teksty Wiktorii Amelinej ukazały się w tłumaczeniu na język polski, czeski, niemiecki, niderlandzki i angielski. Niedawno powieść „Dom za dom” została przetłumaczona na język hiszpański.
W 2021 roku Wiktoria została laureatką Nagrody Literackiej im. Józefa Conrada-Korzeniowskiego. W tym samym roku założyła New York Literary Festival, który odbył się we wsi Nowy Jork w rejonie bachmuckim obwodu donieckiego.
źródło: pen.org, facebook.amelina
