We wspólnym oświadczeniu na podstawie wyników IX posiedzenia Zgromadzenia Parlamentarnego Rzeczypospolitej Polskiej i Ukrainy, które w dniach 2-3 grudnia 2016 roku odbyło się we Lwowie, m.in. stwierdzono, że strony „potępiają wszelkie przejawy dyskryminacji, ksenofobii lub inne rodzaje nietolerancji i uprzedzeń wobec Ukraińców w Polsce i Polaków na Ukrainie, w tym fakty wandalizmu wobec symboli narodowych i ważnych dla naszych narodów miejsc pamięci oraz zalecają parlamentarzystom obu krajów szybko reagować na takie przypadki”.
Przed rozpoczęciem obrad delegacja parafii św. Antoniego oraz braci franciszkanów (prowincji krakowskiej Zakonu Franciszkanów) duszpasterzujących we wspólnocie katolików lwowskich przekazała na ręce wicemarszałka Sejmu RP Ryszarda Terleckiego w obecności polskich parlamentarzystów oraz wiceprzewodniczącej Rady Najwyższej Ukrainy Oksany Syroid petycję z prośbą o pomoc w sprawie odzyskania klasztoru-plebanii.
Konstanty Czawaga
Lwów, dn. 2.12.2016 r.
Parafia św. Antoniego
Ul. Łyczakowska 49 a
79010 Lwów
Szanowni Państwo Parlamentarzyści
W imieniu parafii św. Antoniego oraz braci franciszkanów (prowincji krakowskiej Zakonu Franciszkanów), duszpasterzujących we wspólnocie katolików lwowskich, zwracamy się z uprzejmą prośbą o wsparcie naszych ponad dwudziestoletnich starań w celu odzyskania domu parafialnego przy ul. Łyczakowskiej 53. Budynek ten obecnie jest własnością rady miasta Lwowa oraz znajduje się w użytkowaniu lwowskiej państwowej muzycznej szkoły nr 4.
Interesujący nas dom parafialny powstał początku XVIII w. Pierwotnie został zbudowany jako klasztor franciszkanów. Dopiero w 1946 r. władze sowieckie zabrały większą część budynku parafialnego i umieściły w nim biura, a 1950 r. przejęto cały budynek parafialny dla siedziby instytutu naukowo-doświadczalnego przemysłu poligraficznego. Od 70-tych lat budynek parafialny zajmuje szkoła muzyczna.
Od 1 września 1991 r. franciszkanie ponownie przejęli kościół. W 90-tych latach rozpoczęto starania o zwrot domu parafialnego. Jednak władze ukraińskie utrzymały sowiecki sposób traktowania wolności religijnej wobec parafii św. Antoniego co do zwrotu jej mienia.
Wydaje się jednak czymś naturalnym i oczywistym, że w demokratycznym państwie prawa, mienie zagarnięte głęboko niesprawiedliwie powinno podlegać przynajmniej restytucji, jeśli nie zwrotowi prawowitym właścicielom. Jak z powyższego widać, rada miasta stosuje w tym przypadku niesprawiedliwy upór, który jest przejawem pewnej dyskryminacji i niechęci wobec niektórych środowisk. Polega to na tym, że nierówno są traktowani obywatele ukraińscy pochodzenia polskiego i ukraińskiego. Wiadomo, że administracja miasta chętnie i szczodrze przekazuje organizacjom religijnym greckokatolickim wiele różnych nieruchomości w mieście. Natomiast parafia św. Antoniego, po ponad dwudziestoletnim staraniu, nie może odzyskać swego domu (klasztoru-plebanii), aby tam móc organizować katechezę dla dzieci i młodzieży oraz zajęcia dla licznych akcji duszpasterskich i grup parafialnych (np. „Odnowa w Duchu Św.”, „Skała”, „Gloria”, Franciszkański Zakon Świeckich, Anonimowi Alkoholicy oraz Osoby Współuzależnione, „Kurs Alfa”, „Wiara i Światło”, zespół muzyczny „SAnto”, chór parafialny, „Wspólnota Maryi Królowej Pokoju”, Kręgi Rodzin, Róże Różańcowe). Wspomnieć warto, że z podobnym problemem spotyka się również parafia św. Marii Magdaleny we Lwowie. Jednak oprócz dochodzenia swych praw na drodze sądowej, parafia podejmowała i inne kroki. Mianowicie, w celu polubownego załatwienia sporu dnia 15 lipca 2014 r. za pośrednictwem Konsula Generalnego RP we Lwowie prof. Jarosława Drozda, odbyło się spotkanie pomiędzy przedstawicielem władz lwowskiej administracji miejskiej i parafii św. Antoniego. Reprezentantem mera lwowskiego był p. Ołeh Bereziuk (obecnie głowa frakcji „Samopomoc” w ukraińskim parlamencie). Owocem tego spotkania był konsensus, w którym Konsul generalny RP zobowiązał się do pośrednictwa w opracowaniu projektu budowy nowej szkoły oraz do współdziałania, wraz z parafią, w celu pozyskania funduszy europejskich dla realizacji tego zamierzenia. Natomiast przedstawiciel ze strony miasta zadeklarował, że władze lokalne wydzielą działkę przy ul. Łyczakowskiej 105 z odpowiednią dokumentacją pod ten projekt. W trakcie dyskusji okazało się nawet, że działka przy ul. Łyczakowskiej 105 była kiedyś wydzielona przez Gabinet Ministrów w celu przeniesienia szkoły muzycznej nr 4 i zwrotu parafii spornego budynku, ale władze miasta nigdy nie wykonały tego postanowienia. Następnie ustalono, że do końca września 2014 r. ma nastąpić kolejne spotkanie władz miasta z przedstawicielami parafii w celu uzgodnienia formalności prawnych co do współpracy w realizacji tego projektu. Jednak to nie nastąpiło; także w kwestii pozyskania wspomnianej działki pod projekt budowy nowego gmachu dla szkoły muzycznej też nic nie uczyniono. Warto zaznaczyć, że pośrednik mediacji w kwestii spornej budowli między miastem a parafią – Konsulat Generalny RP we Lwowie – częściowo (na ile to było możliwe) wywiązał się ze swoich obietnic, gdyż odpowiednia wizualizacja projektu została przedstawiona władzom lwowskim, lecz te nie podjęły dalszych kroków.
Wobec powyżej przedstawionych działań władz administracji Lwowa narzuca się w tej sprawie pewien kontekst antypolski i antyrzymskokatolicki. W związku z tym, należy zaznaczyć, że katolicy we Lwowie również są pochodzenia ukraińskiego, a nie tylko polskiego. A nawet gdyby chodziło tylko o Polaków, to w ten sposób dyskryminuje się prawa mniejszości narodowych, przedstawiciele których także są obywatelami Ukrainy. Należy przy tym zaznaczyć, że tylko w parafii św. Antoniego we Lwowie są odprawiane Msze św. i nabożeństwa w języku polskim, ukraińskim i rosyjskim, dla trzech grup językowych, które dają dobry przykład pokojowego współistnienia i współdziałania pomiędzy Polakami, Ukraińcami i Rosjanami, co niewątpliwie jest dobrym świadectwem chrześcijańskiej miłości w tak trudnym dla Ukrainy czasie.
Dlatego, pełni nadziei, zwracamy się do Państwa o pomoc w tak trudnej dla nas kwestii i wsparcia dla odzyskania klasztoru-plebanii.
Z wyrazami najwyższego szacunku
Duszpasterze i przedstawiciele parafii św. Antoniego
