We Lwowskiej Narodowej Galerii Sztuki im. B. Woźnickiego 19 stycznia odbył się finisaż wystawy „Muzeum Książąt Lubomirskich. Nie/zapomniana historia”. Jest to prezentacja obrazów wchodzących w przeszłości w skład kolekcji Muzeum Lubomirskich, stanowiącego część Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie.
Uroczystemu zamknięciu wernisażu towarzyszyła prezentacja katalogu. W spotkaniu wzięli udział dyrektorzy: Lwowskiej Galerii Obrazów – Taras Wozniak oraz Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Wrocławiu – Adolf Juzwenko, konsul generalny RP we Lwowie Rafał Wolski wraz z przedstawicielami placówki dyplomatycznej, dyrektorzy lwowskich muzeów, miłośnicy sztuki ze środowiska ukraińskiego i polskiego.
Wystawa została przygotowana przez kustosza Lwowskiej Galerii Sztuki Igora Chomyna oraz pełnomocniczkę Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie Wiktorię Malicką. Ideą przygotowanej wystawy jest chęć udostępnienia publiczności dzieł pochodzących z jednej kolekcji, a także stworzenie możliwości pogłębienia specjalistycznej wiedzy o zbiorach Zakładu Narodowego imienia Ossolińskich.
Wydarzenie odbywało się w ramach jubileuszu 200-lecia Ossolineum. W styczniu wystawa przyjedzie do Wrocławia i będzie eksponowana w gmachu głównym Zakładu Narodowego im. Ossolińskich.
{gallery}gallery/2018/finisaz{/gallery}
Rozmowa z Igorem Homynem, głównym inwentaryzatorem, kustoszem Lwowskiej Galerii Sztuki
Jakie dzieła można było obejrzeć na wystawie, która była eksponowana w Lwowskiej Galerii Sztuki od października do końca stycznia?
Na wystawę tę złożyła się niewielka część obrazów, rzeźb i pasteli pochodzących albo złożonych w depozycie do Muzeum im. ks. Lubomirskich Zakładu Narodowego imienia Ossolińskich. W większości są to portrety, przede wszystkim założycieli Zakładu, członków ich rodzin, jego dyrektorów, kustoszy i pracowników. Pokaźną część kolekcji Muzeum Lubomirskich stanowią portrety osobistości polskich (w tym autoportrety malarzy polskich). Na wernisaż zostały wybrane portrety najważniejszych i najbardziej zasłużonych dla Polski osób. Ukazując różnorodność kolekcji Muzeum Lubomirskich pokazujemy też portrety przedstawicieli innych narodowości zamieszkałych w Galicji jak również malarstwo rodzajowe i historyczne artystów polskich i europejskich.
Dokąd trafiły zbiory dzieł sztuki Muzeum Książąt Lubomirskich Zakładu Narodowego im. Ossolińskich po 1939 roku?
Pierwsze przekazy do galerii zaczęły napływać w lipcu 1940 r. i trwały do końca maja 1941 r. W sumie do galerii przekazano ponad 600 dzieł sztuki polskich i europejskich autorów, w tym obrazy, akwarele i pastele, rzeźby, rysunki. Jesienią 1939 r. mieszkańcy Lwowa w nadziei zachowania przed zniszczeniem swoich kolekcji artystycznych i pamiątek historycznych masowo składali ich w depozycie do Muzeum Lubomirskich w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich. Obiekty te zostały wpisane do Księgi Wpływów Muzeum Lubomirskich i tylko część tych depozytów przekazano do galerii. Dużo portretów osobistości polskich ze zbiorów Muzeum Lubomirskich trafiło do galerii przez Muzeum Historyczne m. Lwowa. Ostatni raz w 1983 roku.
Spadkobierczynią Ossolineum po wojnie została biblioteka im. W. Stefanyka we Lwowie, która również przekazała galerii cały szereg obiektów pochodzących zarówno ze zbiorów Muzeum Lubomirskich, jak ze złożonych tam w depozycie dzieł z kolekcji Biblioteki Pawlikowskich oraz z Biblioteki Fundacji hr. Baworowskiego.
Nasza galeria stała się pewnego rodzaju beneficjentem Muzeum im. książąt Lubomirskich. Z tych zbiorów pochodzą takie dzieła jak: św. Piotr uzdrawia paralityka Bernarda Strozziego, Portret astronoma Marka Basaitiego, Ukrzyżowanie Wolfganga Krodela, Portret Henryka Lubomirskiego Angeliki Kauffmann, Portret Katarzyny Starzeńskiej François Gérarda, Portret Joachima Murata pędzla Jeana Babtista Wicara. Jeden z najsłynniejszych obrazów w naszych zbiorach U Lichwiarza francuskiego malarza Geoges de Latoura, pochodzący z Galerii Dąbskich, również trafił do galerii z Muzeum Lubomirskich.
Zakład Narodowy imienia Ossolińskich odegrał i nadal odgrywa niezastąpioną rolę w kształtowaniu narodowej świadomości Polaków. Lwowska Galeria Sztuki jest otwarta dla współpracy z tak szacowną instytucją jak Ossolineum. Świadectwem tego są wspólnie organizowane wystawy. W tym – ta wystawa, poświęcona jubileuszowi dwóchsetlecia powstania Zakładu Narodowego im. Ossolińskich.
Anna Gordijewska
Tekst ukazał się w nr 2 (294) 30 stycznia – 12 lutego 2018
