Co łączy bukowińczyków w całej Europie Środkowo-Wschodniej?
Spośród całego kalejdoskopu festiwali o różnej tematyce w Europie Środkowo-Wschodniej na szczególną uwagę zasługuje Międzynarodowy Festiwal Folklorystyczny „Bukowińskie spotkania”, który odbywa się już po raz trzydziesty i jednoczy uczestników z czterech krajów regionu.
Począwszy od końca czerwca w Polsce (Jastrowie i Pile, woj. wielkopolskie), kontynuując swoją drogę festiwalową w Rumunii (Câmpulung Moldovenesc) i na Węgrzech (Bonyhád) i znowu wracając do Polski w sierpniu (Lubań i Dzierżoniów, woj. dolnośląskie), „Bukowińskie spotkania” w dniach 28–29 września br. wreszcie odbyły się w stolicy Bukowiny Północnej w Czerniowcach. Tak szeroka geografia scen festiwalowych ma uzasadnione historyczne wyjaśnienie – w tych regionach i tych krajach mieszkają bukowińczycy, którzy osiedlili się tam z różnych powodów, ale wciąż pamiętają o swoich korzeniach.
Na Ukrainę w tym roku przyjechały zespoły folklorystyczne z Rumunii (Południowej Bukowiny) i Polski („Jastrowiacy” z Jastrowia), „Jutrzenka” z Bolesławca i „Echo Bukowiny” z Lubania). Ich występami na deptaku ulicy Olgi Kobylańskiej rozpoczął się festiwal w Czerniowcach, aby zorganizowaną kolumną, w strojach ludowych udać się przez całe centrum miasta do pięknego Teatru Letniego, w którym na mieszkańców i gości miasta czekało uroczyste otwarcie świątecznego koncertu i występy niemal 40 zespołów folklorystycznych!
Drugi dzień festiwalu „Bukowińskie spotkania”, 29 września, organizatorzy po stronie ukraińskiej (Edukacyjne i metodyczne centrum kultury Bukowiny, Rada miejska w Czerniowcach, Obwodowa Administracja Państwowa w Czerniowcach) połączyli z jarmarkiem „Bukowińska jesień” w ośrodku „Bukowińska Troja” niedaleko od Czerniowiec, co umożliwiło zebranie jeszcze większej ilości widzów i chętnych do słuchania i oglądania bukowińskiego folkloru.
Należy powiedzieć, że „Bukowińskie Spotkania” są dziś jednym z największych i najdłużej trwających festiwali w Europie i jedynym festiwalem folklorystycznym w tej skali, organizowanym w kilku krajach, który ma charakter cykliczny i nie jest konkursowy. Zamiast tego ma na celu zaprezentowanie kultury bukowińskiej w jej wieloetnicznym wymiarze poprzez występy zespołów folklorystycznych przedstawicieli różnych narodowości, aby wykazać się dobrym sąsiedztwem i wzajemną tolerancją różnych grup etnicznych, które od dawna mieszkają na Bukowinie, pokazując możliwość harmonijnego porozumienia i współpracy z zachowaniem własnej kultury i tożsamości narodowej. Wreszcie, międzynarodowy festiwal folklorystyczny „Bukowińskie spotkania” ma na celu stworzenie platformy dla komunikacji między bukowińczykami różnego wieku i narodowości, co z powodzeniem działa już przez trzy dziesięciolecia.
Niezmienny dyrektor festiwalu Zbigniew Kowalski podkreślił to m.in. 27 września w Czerniowcach, dzień przed otwarciem ukraińskiej edycji XXX jubileuszowych „Bukowińskich spotkań” w centrum sztuki „Wernisaż”, kiedy obchodzono wieczór pamięci Kazimierza Feleszki z okazji 80. rocznicy jego urodzin. Znany slawista, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, urodzony w Czerniowcach Kazimierz Feleszko zapoznał Zbigniewa Kowalskiego z Bukowiną – krajem, w którym przyszły dyrektor festiwalu, etnograf z Piły zakochał się na zawsze.
Słusznie więc Zbigniew Kowalski jako pomysłodawca największego w Środkowej Europie festiwalu folklorystycznego został odznaczony w tym roku za swoją wieloletnią działalność na tej niwie Brązowym medalem „Gloria Artis” przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP.
Spodziewamy się, że za rok Bukowińczycy rożnych państw znowu będą mieli okazję zatańczyć i zaśpiewać na scenach międzynarodowego festiwalu folklorystycznego „Bukowińskie spotkania” w dużym gronie „bukowińskiej rodziny”, rozsianej losami po całej Europie.
Maria Prociuk
