Decyzję o świadczeniach pieniężnych dla osób, które wystąpią o stały pobyt, posiadając wcześniej Kartę Polaka, będą wydawali nie starostowie, ale wojewodowie – zakłada znowelizowana we wtorek wieczorem przez Sejm Karta Polaka.
Według szefa sejmowej komisji ds. łączności z Polakami za granicą Michała Dworczyka (PiS), przekazanie tego uprawnienia wojewodom wynika z tego, że to oni podejmują decyzję o udzieleniu zgody na pobyt stały. Zdaniem Dworczyka, zmiana spowoduje usprawnienie procesu przyznawania środków.
436 posłów było za znowelizowaniem Karty Polaka, nikt nie był przeciw, jedna osoba wstrzymała się od głosu.
Wcześniej, podczas wtorkowej debaty, przedstawiciele wszystkich klubów parlamentarnych zadeklarowali swoje poparcie dla projektu nowelizacji. Posłanka PO Joanna Fabisiak krytykowała jednak niektóre jego zapisy, wskazywała m.in., że kwota przeznaczona w 2017 r. na świadczenia dla posiadaczy Karty, którzy chcą się osiedlić w Polsce na stałe, są zbyt niskie. Z kolei klub Kukiz’15 domagał się wzmocnienia kontroli nad wydawaniem świadczeń.
Projekt zmian w Karcie Polaka oraz ustawie o cudzoziemcach został przygotowany przez komisję łączności z Polakami za granicą.
Na początku września weszła w życie nowelizacja ustawy o Karcie Polaka, która ma na celu ułatwienie jej posiadaczom osiedlania się w Polsce i ubiegania się o polskie obywatelstwo. Według szacunków MSWiA, dzięki nowelizacji do kraju może przyjechać kilkadziesiąt tys. Polaków ze Wschodu.
Posiadacze Karty Polaka, przyjeżdżający do Polski z zamiarem osiedlenia się na stałe, dostaną bezpłatnie Kartę Stałego Pobytu, po roku otrzymają obywatelstwo polskie, a w międzyczasie będą mogli liczyć na pomoc w okresie adaptacji – m.in. będą mogli ubiegać się o świadczenie pieniężne na pokrycie kosztów gospodarowania i bieżącego utrzymania na okres do 9 miesięcy, dofinansowanie do wynajmu mieszkania, intensywnej nauki języka polskiego czy kursów zawodowych. Program ma ruszyć od 2017 roku.
Karta Polaka potwierdza przynależność do narodu polskiego. Przyznawana jest osobom polskiego pochodzenia żyjącym w 15 krajach za wschodnią granicą, powstałych lub odrodzonych po rozpadzie ZSRR, które nie uznają podwójnego obywatelstwa.
Osoby ubiegające się o Kartę Polaka muszą wykazać swój związek z polskością – w tym przynajmniej bierną znajomość polskiego, wykazać, że jedno z rodziców lub dziadków bądź dwoje pradziadków było narodowości polskiej; bądź przedstawić zaświadczenie organizacji polonijnej o działalności na rzecz kultury i języka polskiego.
