Irena Zappe wraz z siostrą Jadwigą w swoim domu przy dawnej ulicy Potockiego wychowały kilka pokoleń młodzieży.
Stworzyły prawdziwą oazę. Dom pełen ciepła, gdzie przychodziliśmy na naukę religii, a przy okazji spotykaliśmy rzesze ludzi, przewijających się przez mieszkanie sióstr. Był teatrzyk, lektury, gra na pianinie, spotkania opłatkowe, gry towarzyskie, dużo śmiechu i wygłupy.
Pani Irenka zawsze wysłuchała, odpowiedziała na najgłupsze pytania i utuliła nasze dziecięco-młodzieżowe dramaty. Była jedną z osób, które nauczyły nas Polski, miłości do miasta. Miłości do Boga i drugiego człowieka, prawd wiary, zasad i po prostu życia.
Urodziła się 5 kwietnia 1919 roku. Po maturze w gimnazjum sióstr urszulanek we Lwowie rozpoczęła studia na Uniwersytecie Jana Kazimierza. We wrześniu 1939, jako harcerka uczestniczyła w obronie Lwowa (pełniła służbę sanitariuszki w szpitalach). W czasie okupacji niemieckiej działała w konspiracji. Po ponownym zajęciu Lwowa przez sowietów w 1944 roku studiowała na Akademii Weterynarii we Lwowie.
Po wojnie, wraz z siostrą, poza pracą zawodową, zajęły się organizacją tajnych zajęć z religii i historii Polski. Uczyły tego, czego nie mogli nauczyć profesorowie w polskich szkołach we Lwowie. W pewnym momencie komplety stały się całą instytucją – zajęcia dodatkowe dla młodzieży prowadzili najlepsi ówcześni nauczyciele, którzy pozostali w mieście. Organizowano wycieczki i wyjazdy na letniska. Opieka obejmowała też dzieci potrzebujące szczególnego wsparcia – sieroty, dzieci z rodzin ubogich i rozbitych. Pomimo represji władz i przerzucania na coraz niższe stanowiska, nie zrezygnowała z pracy z młodzieżą. Siostry Zappe nie zrobiły tego nawet w obliczu grożącego im w czasach radzieckich procesu sądowego i wyroku.
Irena Zappe otrzymała mnóstwo rozmaitych odznaczeń z ramienia państwa polskiego. Wśród najważniejszych jest Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi Rzeczpospolitej Polskiej. W 2008 roku została nagrodzona tytułem Kustosz Pamięci Narodowej.
Cześć Jej Pamięci
Lwów, 14 lipca 2013 r.
