Mordechaj opowiedział Ester o planach Hamana i poprosił, aby zrobiła co w jej mocy i uratowała swój naród od zagłady. Estera zaprosiła króla i Hamana na ucztę. Uczta przypadła do gustu królowi, zadowolony monarcha obiecał wykonać każdą zachciankę żony. Rzuciwszy się do stóp króla Estera poprosiła odwołać rozkaz zagłady Żydów.
Król Achaszweroszas rozgniewał się bardzo na Hamana i wyszedł obmyślić sytuację. Gdy wrócił zastał Hamana przy łóżku Estery. Haman błagał króla o litość, ale ten podejrzewając go o zamiar zbezczeszczenia królowej, nakazał powiesić go na drzewie, przeznaczonym dla Mordechaja. Jednak rozkazu króla nie można już było odwołać. Król więc wydał kolejny, w którym zezwolił Żydom na obronę życia i dobytku, a w razie zwycięstwa przejęcia majątku tych, którzy napadali. Tak niecny zamiar Hamana obrócił przeciwko niemu i jego narodowi – w całej Persji Żydzi zabili 75 000 ludzi (Est 9,16).
Od tego czasu dwa dni po dacie 13 adara stały się świętem. Żydzi wystawiają przedstawienia, karnawałowe procesje, przesyłają sobie nawzajem życzenia. Pieczone są maleńkie ciasteczka z dżemem, które nazywane są „uszami Hamana”. Chociaż Żydzi do wina mają stosunek wstrzemięźliwy, to nawet w Talmudzie jest zapisane, że w ten dzień trzeba tak upić się, żeby nie odróżniać słów „przeklinam Hamana” od „chwała Mordechajowi”. Można też upić się do takiego stopnia, żeby nie odróżniać lewej ręki od prawej.
W wigilię święta w synagogach czytana jest Księga Estery i przy każdym wspomnieniu Hamana zebrani hałasują, tupią, grzechoczą kołatkami. Wszystkie żydowskie święta rozpoczynają się wigilią. Wigilia święta Purim (13 adara) w tym roku przypada na 23 lutego, a jest to sobota, czyli szabat. Z tego powodu w tym roku wigilia została przeniesiona na czwartek 21 lutego, lecz samo święto obchodzone jest tradycyjnie 14-15 adara, czyli w tym roku 24-25 lutego.
W Izraelu święto obchodzone jest jeden dzień, a w diasporze żydowskiej dwa dni. Związane jest to z tym, że zarówno ówczesna stolica Persji – Szuszan (dzisiejszy Szusz w Iranie), jak i Jerozolima otoczone były murem fortecznym i zgodnie z Księgą Estery (9:18-19) w miastach otoczonych murami nakazuje się obchodzenie święta Purim jeden dzień później – 15 adara. Ten dzień nazywa się „Szuszan-Purim”.
Leonid Golberg
Tekst ukazał się w nr 4 (176) 26 lutego – 14 marca 2013
