Okruchy „porcelanowego dziedzictwa” z różnych krajów zbiera od wielu lat znany ukraiński religioznawca dr Andrij Jurasz. Kolekcję Jurasza można oglądać w Muzeum Etnografii i Przemysłu Artystycznego we Lwowie.
Eksponaty prezentowane na wystawie pochodzą z Austrii, Węgier, Czech, Niemiec, Polski i Rosji. Jest to wyjątkowa okazja do zapoznania się z kierunkami przemysłowego i autorskiego produkowania porcelanowy i wyrobów fajansowych w różnych krajach. Są tam przepiękne wazy, serwisy, filiżanki oraz dziesiątki różnych dzieł sztuki. Były one częścią przedwojennej kultury miejskiej. Serwisy stołowe, herbaciane, do czarnej kawy, piwa i likierów oraz wyposażenie do umywalni krajowe i zagraniczne (np. angielskie) można było nabyć u Jana Questa, który od 1876 roku prowadził swój handel we Lwowie. Rodzina miała wielki skład porcelany, szkła, fajansów, majoliki i prawdziwych naczyń kamiennych. Na placu Mariackim 10 (we własnej kamienicy) rodzina Lewickich posiadała główny skład dla Galicji porcelany, szkła, samowarów i naczynia niklowego do gotowania, majoliki lwowskiej. Pierwsza galicyjska fabryka porcelany, szkła i lamp Samuela Maibluma znajdowała się w Brodach. Jedynie gdzieś w bibliotekach i archiwach znaleźć możemy stare plakaty reklamowe firm.
Andrij Jurasz kontynuował prowadzenie kolekcji rodzinnej, gromadzonej od dwóch pokoleń. Ciągle poszukuje starą porcelanę w sklepach, antykwariatach oraz na bazarach Lwowa i Zakarpacia. Współpracuje z pracownikami muzealnymi. Mimo napięcia politycznego na Ukrainie, otwarcie wystawy porcelany ze zbiorów prywatnych Andrija Jurasza zgromadziło wielu miłośników sztuki.
Konstanty Czawaga
Tekst ukazał się w nr 2 (198) za 31 stycznia – 13 lutego 2014
