Miasteczko Skole leży w malowniczej dolinie rzeki Opór na trasie Lwów-Mukaczewo.
Prawa miejskie nadano mu w 1397 roku. Pierwotnie, w XI wieku, miejscowość miała otrzymać nazwę Światosław, od imienia księcia Światosława, który zginał tu na polu bitwy. Jakiś czas znane było pod nazwą Aleksandrya. Mieszkańcami miasteczka byli Polacy, Rusini, koloniści niemieccy oraz Żydzi. Obecnie liczy około 6 tys. mieszkańców.
Oddajmy słowo Beacie Obertyńskiej, która pięknie opisała ten malowniczy zakątek Karpat:
„Zabudowania leżą w środku obszaru w dolinie rzeki Opór. Wzgórza okalające dolinę są lesiste. Skolska dolina Oporu, przyparta okołem do Karpat, robi wrażenie błękitnej miski o stromych, świerkowym lasem porosłych ścianach. W roztopy Opór rozlewa się buro po całej dolinie, a wsuszę prześlizguje się szmaragdowym grzbietem pomiędzy białymi od spieki kamieniami.
Jak okiem sięgnąć – garby, pasma, płynny kontur zachodzących na siebie gór zrazu zielonych, potem granatowych, wreszcie błękitnych, roztartych w oddali w mętny opal, w pastelową mgłę.
I to powietrze! To jedyne na świecie, wonne, przeczyste, błogosławione powietrze”.
Właśnie ten urokliwy zakątek upodobała sobie grupa malarska szkoły plastycznej „Wrzos”. Zostaliśmy gościnnie przyjęci na plebanii kościoła pw. Siedmiu Boleści Matki Bożej, gdzie proboszczem jest ks. Mateusz Grochla. Plener trwał pięć dni. Codziennie przez ks. Mateusza i Bartłomieja była odprawiana Msza św., która nas uduchowiała. W ciągu dnia każdy z nas szukał sobie jakiegoś miejsca z ładnym widokiem do malowania. Było nas 11 osób. Każdy stosował techniki, które mu najlepiej odpowiadały. Jedna z koleżanek wyszukiwała w rzece odpowiednie kamienie i na nich robiła rysunki.
Po zakończeniu pleneru, wystawiliśmy nasze prace w świetlicy, gdzie mogli je obejrzeć mieszkańcy Skolego.
Bardzo dziękujemy ks. Mateuszowi za gościnę, przychylność i życzliwość – Bóg zapłać.
Stefania Łabaziewicz
Tekst ukazał się w nr 16 (236) 28 sierpnia – 14 września 2015
