W dniach 5-7 września we Lwowie odbyła się międzynarodowa konferencja naukowa z okazji 20. rocznicy śmierci sługi Bożego biskupa Rafała Kiernickiego OFM Conv.
Konferencja z udziałem prelegentów z Polski i Ukrainy, duchowieństwa i świeckich, została zorganizowana przez Centrum UCRAINICUM Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Ośrodek Badań nad Historią i Tradycją Metropolii Lwowskiej Obrządku Łacińskiego oraz Katolickie Stowarzyszenie „Civitas Christiana”. Konferencja przebiegała pod honorowym patronatem arcybiskupa lwowskiego Mieczysława Mokrzyckiego
– Postać ojca Rafała jest we Lwowie bardzo dobrze znana nie tylko wiernym Kościoła rzymskokatolickiego ale również grekokatolikom i prawosławnym – powiedział biskup senior Marian Buczek, który przez wiele lat pracował w kurii lwowskiej. Przypomniał, że 16 stycznia 1991 roku papież Jan Paweł II oficjalnie wznowił działalność Kościoła katolickiego na dzisiejszej Ukrainie oraz mianował biskupów łacińskich na czele z arcybiskupem Marianem Jaworskim, a także zatwierdził biskupów greckokatolickich, którzy działali w podziemiu.
Wśród nowo mianowanych biskupów był długoletni proboszcz katedry lwowskiej o. Rafał Władysław Kiernicki, franciszkanin konwentualny. Ojciec ŚwiętyJan Paweł II podczas pielgrzymki do Polski, w Lubaczowie 3 czerwca 1991 roku zwrócił się szczególnie: „Pragnę powitać najpierw seniora, któż go nie zna – ojciec Rafał! Przez tyle lat, dziesięciolecia, przez tyle cierpień i upokorzeń był wiernym stróżem tego skarbu, tego znaku tożsamości Kościoła jakim jest prastara lwowska katedra łacińska”.
O. Rafał Władysław Kiernicki przez lata dyktatury komunistycznej i represji antykościelnych był legendarnym duszpasterzem i stróżem katedry lwowskiej. „Zakonnik otwierał się na potrzeby duchowe Polaków i Ukraińców, łacinników i grekokatolików, który obecnie może ze wszech miar uchodzić za symbol pojednania duchowego i wzór koegzystencji obu Kościołów, a także obu narodowości”–zaznaczył prof. Włodzimierz Osadczy, dyrektor Centrum UCRAINICUM Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego i dyrektor Ośrodka Badań nad Historią i Tradycją Metropolii Lwowskiej Obrządku Łacińskiego. Zwrócił również uwagę, że obecna sytuacja naznaczona radykalizmem i nasilającą się wrogością w pewnych środowiskach powinna być łagodzona poprzez duchowe wzbogacenie, wczytywanie się w swoją historię, historię pisaną m.in. przez takie postaci jak o. Rafał.
Bazylianin o. Witalij Dutkiewicz wspominał, że całe jego duchowe wychowanie w dzieciństwie i młodych latach życia było powiązane z lwowską katedrą łacińską, dlatego że prześladowany przez władze komunistyczne Kościół greckokatolicki znajdował się w podziemiu. „Jestem wdzięczny słudze Bożemu o. Rafałowi za katechezę, za chrześcijańskie wychowanie” – powiedział zakonnik.
75-letni o. Jerzy Szmidt z Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Kijowskiego wspominał: „Byłem ministrantem w katedrze łacińskiej i chciałem być kapłanem, ale zakochałem się w dziewczynie i powiedziałem o tym o. Rafałowi. `To idź do seminarium prawosławnego` – powiedział wtedy o. Rafał. Udzielił mi też potajemnie ślubu w lwowskim kościele św. Antoniego”.
Nie zabrakło też wspomnień i świadectw osób świeckich. Szereg uczestników konferencji otrzymało Medal Sługi Bożego o. biskupa Rafała Kiernickiego.
Uczestnicy konferencji wzięli udział w dorocznej uroczystości bł. Jakuba Strzemię we Lwowie oraz zwiedzili historyczne świątynie w Stryju i Drohobyczu.
Info: Rafał Kiernicki urodził się 3 maja 1912 roku w Kułaczkowcach koło Kołomyi. Do zakonu franciszkanów wstąpił w 1930 roku. Studia teologiczne kontynuował na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. W 1939 roku przyjął święcenia kapłańskie. Po wybuchu II wojny światowej, przez 3 lata o. Rafał był wychowawcą i wykładowcą w zakonnym seminarium duchownym we Lwowie, a jednocześnie tajnym spowiednikiem w szpitalach, do których duchowni mieli wstęp surowo zakazany. Od października 1939 roku należał do konspiracji wojskowej. Był kapelanem lwowskiej Armii Krajowej, a także skarbnikiem i szefem oddziału V Komendy Okręgu Lwów.W 1941 roku o. Rafał został aresztowany przez Sowietów i osadzony w ciężkim więzieniu, na „Brygidkach”, jednak po trzech dniach w budynku wybuchł pożar i o. Rafał podjął udaną ucieczkę. Ponownie aresztowano go 31 lipca 1944 roku i wywieziono najpierw do obozu w Charkowie, później w Riazaniu-Diagilewie oraz w Czerepowcu i Driazowcu. Wszędzie tam prowadził konspiracyjną działalność duszpasterską. W 1948 powrócił do Lwowa i do końca życia służył w katedrze. W 1958 roku o. Rafał został pozbawiony prawa do sprawowania funkcji duszpasterskich. Pracował wówczas jako stróż w Parku Stryjskim. W 1991 roku papież Jan Paweł II mianował o. Kiernickiego biskupem pomocniczym archidiecezji lwowskiej. Ojciec Rafał Kiernicki zmarł 23 listopada 1995 roku.
Konstanty Czawaga
