Dwudniowe warsztaty z dykcji i retoryki, z elementami teatralnymi zorganizował dla Lwowskiego Klubu Stypendystów Fundacji SEMPER POLONIA Konsulat Generalny RP we Lwowie. Piętnastoosobowa grupa pracowała nad ciałem, głosem i artykulacją, udoskonalając umiejętności potrzebne do autoprezentacji, rozmów kwalifikacyjnych i wystąpień publicznych.
Warsztaty prowadził aktor Karol Zapała. Uczestnikom spotkania uświadamiał m.in., jaki wpływ na głos mają poszczególne części ludzkiego ciała. Pierwszy, poranny trening rozpoczął od ćwiczeń mięśni głowy, szyi, bioder, rąk i nóg.
Chodząc po kole, uczestnicy przy pomocy głosu imitowali różne stany emocjonalne: szczęście, radość, spokój, strach i przerażenie. Ćwiczenia na prawidłowy oddech i gry logopedyczne miały usprawnić aparat artykulacyjny. Przy okazji uczestnicy przekonali się jak trudne jest powtarzanie łamańców językowych.
Kolejny etap obejmował krótkie etiudy teatralne czyli tzw. „ja” w zaproponowanych okolicznościach, jak to określił wielki rosyjski praktyk i teoretyk sztuki teatralnej Konstanty Stanisławski. Zespoły dwu i trzyosobowe przedstawiły umiejętności aktorskie w scenach dramatycznych, lirycznych, komediowych w najróżniejszych sytuacjach życiowych, trener celowo przeznaczał uczestnikom role odwrotne do ich usposobienia. W odgrywanych scenach dochodziło do ostrych starć, konfliktów miłosnych, rodzinnych i walki płci. Takie przemiany sceniczne sprawiły, że uczestnicy szkoleń mogli wczuć się w swoje stany emocjonalne i zaprezentować się w niecodziennych rolach.
– To była taka droga w stronę zabawy w teatr, żeby młodzież pootwierała w sobie jakieś nowe rzeczy, których do końca nawet się nie spodziewała – mówił aktor Karol Zapała – Miałem największe obawy jaka to będzie grupa, bo można dokładnie się przygotować, mieć fantastyczne plany, a trafi się na opór materii i wtedy to koniec świata. Na szczęście trafiłem na grupę lwowskiej młodzieży, która chce coś robić, i oprócz zdolności, jest jeszcze bardzo elastyczna i chętna na uwagi.
Następnie trener wziął na warsztat wiersz „Lokomotywa” Juliana Tuwima. Zgodnie z zaleceniem, wykonywana była w różnych interpretacjach – od modlitwy po tekst erotyczny. Jeszcze jednym, tym razem zespołowym zadaniem, było przygotowanie inscenizacji „Lokomotywy” na scenie.
Każdy uczestnik otrzymał swoje „trzy chwile sławy”, opowiadając kolegom siedzącym na sali, o sobie i swoich zainteresowaniach. Po zakończeniu autoprezentacji wspólnie doszukiwano się błędów i pozytywnych elementów poszczególnych wypowiedzi.
– Najlepszym podsumowaniem jest to, że młodzież szczerze mówiła, że chce jeszcze i ja też chcę jeszcze. Warto by to powtórzyć, a może nawet pokusić się o rozwinięcie tego w cykliczne spotkania jakiegoś kółka teatralnego. W każdym razie wyjeżdżam stąd pełen radości i mocno naładowany pozytywną energią – podsumował Karol Zapała.
Warsztaty stały się również okazją do spotkania towarzyskiego, młodzi ludzie pozostawili za drzwiami teatru Łesia Kurbasa swoje sprawy codzienne i zanurzyli się w atmosferze teatru, przebierając role, zachowania i emocje.
Eugeniusz Sało
