W Środę Popielcową Benedykt XVI pokazał się po raz pierwszy publicznie od poniedziałkowej zapowiedzi abdykacji. Został entuzjastycznie powitany przez wiernych przybyłych na przedostatnią audiencję generalną w jego pontyfikacie.
Kilka tysięcy osób zebranych w watykańskiej Auli Pawła VI, na rozpoczętej przed południem audiencji, bardzo długą owacją i okrzykami zareagowało na wejście papieża. W odpowiedzi na gromkie oklaski papież powiedział: „Dziękuję za waszą sympatię. Dziękuję wszystkim za miłość i modlitwę, z jakimi mi towarzyszyliście”.
Benedykt XVI powiedział, że decyzję o abdykacji podjął „po długim namyśle” i „w pełni świadom tego czynu”. Podkreślił, że w tych niełatwych dla niego dniach czuł siłę modlitwy”. – Jestem pewien, że Kościołowi nigdy nie zabraknie przewodnika. Módlcie się za mnie, za Kościół i za przyszłego papieża. Bóg nas poprowadzi – dodał Ojciec Święty.
Rzecznik Watykanu ks. Federico Lombardi ogłosił, że zaraz po swej dymisji Benedykt XVI uda się do Castel Gandolfo, podrzymskiej rezydencji papieży. Dalsze jego plany nie są znane. Ojciec Święty zapewnił, iż także po swej dymisji będzie „służyć całym sercem, całym życiem oddanym modlitwie, świętemu Kościołowi Bożemu”.
Ks. Lombardi poinformował, że nowy papież zostanie wybrany przed końcem marca – „na Wielkanoc”, która przypada w tym roku 31 marca i 1 kwietnia. Mówił, że ogłoszona w poniedziałek decyzja papieża mogła być umotywowana chęcią uniknięcia wyczerpujących zobowiązań związanych z liturgią wielkanocną. Powiedział też, że decyzja Benedykta XVI dojrzewała w ciągu „kilku ostatnich miesięcy” i została podjęta bez żadnych zewnętrznych nacisków. Ks. Lombardi wyklucza możliwość, by za decyzją stała depresja; nie jest ona także związana z żadną konkretną chorobą.
Kodeks Prawa Kanonicznego zawiera artykuł, przewidujący okoliczność podania się papieża do dymisji.
Paragraf 2 kanonu 332 stwierdza: „Gdyby się zdarzyło, że Biskup Rzymski zrzekłby się swego urzędu, to do ważności wymaga się, by zrzeczenie zostało dokonane w sposób wolny i było odpowiednio ujawnione; nie wymaga zaś niczyjego przyjęcia”.
Po rezygnacji Benedykta XVI w Stolicy Apostolskiej rozpocznie się sede vacante (łac. przy nieobsadzonej stolicy), która potrwa do wyboru nowego papieża przez konklawe. W tym okresie tymczasowo władzę przejmuje Kolegium Kardynalskie, a administrację Watykanu – kardynał kamerling, który jako jeden z nielicznych, najwyższych rangą hierarchów w Kurii Rzymskiej, nie traci w tym czasie swoich uprawnień.
Źródło: Onet/PAP, PG
