Konkurs piosenki harcerskiej.
Harcmistrzyni naszego miasta pani Krystyna Adamska powiedziała: „Dzisiejszy konkurs, co jest ewenementem, zorganizowali młodzi ludzie, a ja jedynie w ramach naczelnictwa jestem obserwatorem i członkiem jury. Bardzo mnie cieszy, że mogą to już sami robić”.
W dniu 3 stycznia 2008 r. w pomieszczeniu szkoły średniej nr 51 im. Iwana Franki odbył się konkurs piosenki harcerskiej. Właściwie, zorganizowała go sama młodzież na czele z komendantką lwowskiego hufca Olą Detiuk. Udział brały patrole z drużyn harcerstwa polskiego na Ukrainie. Były to drużyny ze Zdołbunowa (Wołyń), Chmielnicka, Winnicy, oczywiście lwowskie drużyny (między innymi, ze szkoły średniej nr 24 im. Marii Konopnickiej i nr 10), z Sambora, Rudek, Borysławia, Stryja. Były to głównie dzieci i młodzież w wieku harcerskim, czyli od 12 – 19 lat, około 75 osób.
Konkurs co roku się zmienia. Na przykład w roku ubiegłym był w stylu balu wiedeńskiego, w tym natomiast głównym tematem było nawiązanie do przyszłości. Program składał się z czterech części: kolęda przyszłości, piosenka marszowa, wiązanka z ulubionej piosenki harcerskiej i ostatnim punktem programu była scenka, głównym tematem której było „jak harcerze widzą swoją przyszłość?”. W skład jury weszli: Krystyna Adamska (wiceprzewodnicząca HpnU), Wiktoria Klimientiewa, Leszek Apriłaszwili, Edward Mosesow, Lila Derko. Jak i zapowiadano na początku, przede wszystkim była to młodzież.
Rozpoczął się konkurs tradycyjnie od pozdrowienia osób prowadzących. Natomiast nietradycyjne wykonanie kolęd przez harcerzy było bardzo zaskakujące. Podkład muzyczny wykorzystano z różnych współczesnych piosenek znanych zespołów np. takich jak „Cranberries”, a słowa samej kolędy były powszechnie znane. Chyba w taki sposób uczestnicy chcieli nawiązać do głównego tematu konkursu „kolęda przyszłości”. Oczywiście, dla osób młodych to było atrakcyjne i zabawne, ale nie wiadomo, czy to by się spodobało naszym babciom i księżom. Jedynie drużyna ze Zdołbunowa od razu na początku swojego wystąpienia zaznaczyła, że kolęda przyszłości jednak ma pozostawać tradycyjną, starą kolędą, taką, jaką wykonywały ją nasze babcie.
Zapowiadanie występów kolejnych drużyn przebiegało w sposób luźny i śmieszny. Ogólnie można śmiało stwierdzić, że całe to przedsięwzięcie odbywało się w duchu raczej spotkania towarzyskiego, a nie ostrej rywalizacji, pomimo obecności jury. Jeżeli chodzi o organizację całego konkursu, zdarzały się niektóre niedociągnięcia, ale nie warto zbyt surowo osądzać młodzież, która robi dopiero pierwsze kroki w tym kierunku. Po zakończeniu konkursu młodzież bawiła się na dyskotece.
Harcerstwo – to polski system wychowywania dzieci i młodzieży wzorowany na skautingu, oparty o służbę, samodoskonalenie (pracę nad sobą) i braterstwo. Zasady postępowania harcerza wyznacza Przyrzeczenie Harcerskie i Prawo Harcerskie. Zasady postępowania zucha wyznacza Obietnica Zucha i Prawo Zucha.
Harcerstwem nazywane są także organizacje harcerskie, pracujące w kraju i poza jego granicami (wśród Polonii zagranicznej), w oparciu o powyższe zasady i unikalną metodę harcerską.
Istotę różnicy pomiędzy ówczesnym „klasycznym” skautingiem, założonym przez gen. Roberta Baden-Powella a powstającym wówczas harcerstwem, Andrzej Małkowski ujął w słowach: harcerstwo to skauting plus niepodległość, aby podkreślić różnicę w ówczesnych priorytetach polskiego i światowego skautingu.
Druh Andrzej Małkowski 22 maja 1911 r. we Lwowie wydał pierwszy skautowy rozkaz powołujący pierwsze drużyny polskich skautów. Data ta uważana jest za początek działalności Harcerstwa Polskiego. W 1918 r. ruch ten się zjednoczył i przekształcił w jedną organizację – Związek Harcerstwa Polskiego. Organizacja, którą każdy Polak kojarzy z dobrym wychowaniem patriotycznym i obywatelskim, Szarymi Szeregami, KIHAM, wspaniałymi obozowymi przygodami, osobami Andrzeja i Olgi Małkowskich, Stanisława Sedlaczka, Stanisława Broniewskiego, Aleksandra Kamińskiego. W 1949 r. organizacja została zniewolona przez komunistyczne władze i wykorzystywana do indoktrynacji politycznej (PZPR).
Harcerstwo polskie na Ukrainie powstało na początku lat 90. dzięki inspiracji i pomocy szkoleniowej Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej. Jeżeli chodzi o Lwów, to tutaj organizacją harcerstwa zajmowały się głównie Krystyna Adamska (wiceprzewodnicząca harcerstwa Polskiego na Ukrainie) i Stefan Adamski (przewodniczący HpnU). Właśnie z ich inicjatywy 12.05.2007 r. przy ul. Kulparkowskiej 22 otwarto Stanicę Harcerską.
Helena Gołąb
Tekst ukazał się w nr 1 (53) 15 stycznia 2008
