Mottem zjazdu były słowa papieża Jana Pawła II wypowiedziane do Polonii Świata 29 października 1990 r. w Rzymie: „…by czuć się Polakiem…”.
Patronat nad zjazdem objął Prezydent RP Bronisław Komorowski. To czwarty już zjazd Polonii po odzyskaniu przez Polskę pełnej suwerenności w 1989 r. Pierwszy odbył się w Krakowie w 1992 roku, drugi w 2001 r., a trzeci w 2007 r. w Warszawie.
W czwartym zjeździe uczestniczyło ok. 300 osób z 44 krajów. Liczbę Polaków zamieszkałych poza granicami kraju szacuje się na ponad 20 milionów osób. W Polsce mieszka zaś ok. 38,5 milionów ludzi. Oznacza to, iż ponad 1/3 Polaków mieszka poza granicami państwa polskiego. Gospodarzem Zjazdu, który odbył się w dniach 24-26 sierpnia br. w Warszawie i w Pułtusku było Stowarzyszenie „Wspólnota Polska”. Pierwszy dzień rozpoczął się od złożenia wieńców pod Grobem Nieznanego Żołnierza w Warszawie i Mszy św. w archikatedrze św. Jana, której przewodniczył prymas Polski, abp Józef Kowalczyk. Oficjalne rozpoczęcie Zjazdu odbyło się na Zamku Królewskim od wystąpienia prezydenta RP Bronisława Komorowskiego.
Przemawiali również: marszałek Senatu RP Bogdan Borusewicz, prezes Stowarzyszenia „Wspólnota Polska” Longin Komołowski, Helena Miziniak z Wielkiej Brytanii, reprezentująca Radę Polonii Świata oraz podsekretarz stanu polskiego MSZ Jerzy Pomianowski. Następnie delegaci Zjazdu udali się do gmachu polskiego parlamentu, gdzie po spotkaniu w Senacie, odbyły się obrady plenarne – tzw. Sejm Polonijny w sali obrad plenarnych Sejmu RP.
Następnego dnia obrady zjazdu toczyły się w Domu Polonii na zamku w Pułtusku. Wnioski przyjęte ostatecznie przez IV Zjazd Polonii i Polaków z Zagranicy w formie uchwał wypracowano w pięciu komisjach problemowych: ds. relacji Kraju z Polakami za granicą i promocji Polski, ds. oświaty polskiej poza granicami Kraju, ds. duszpasterstwa Polonii i Polaków poza granicami Kraju, ds. obrony dobrego imienia Polski oraz komisji ds. młodego pokolenia.
Marcin Romer
Tekst ukazał się w nr 15 (163) 17 – 30 sierpnia 2012
Czytaj też:
Przemówienie Bronisława Komorowskiego
Przemówienie Bogdana Borusewicza
