Na otwarcie Lwowskiego Forum Wydawców wydawnictwa tradycyjnie przygotowują nowe wydania literatury krajoznawczej i historycznej. W bieżącym roku ukazało się kilka wartościowych pozycji. Rynek literatury krajoznawczej o Lwowie i okolicach jest przesycony przewodnikami i albumami ilustrowanymi, zarówno w języku ukraińskim, jak i polskim, angielskim i niemieckim.
Z drugiej strony specjalistyczna literatura naukowa jest dostępna wyłącznie dla niewielkiej grupy uczonych. Dlatego istnieje problem z wydawaniem pozycji, które byłyby dostępne i interesujące dla szerokiego kręgu lwowiaków i turystów, również naukowców. Tyko poszczególne wydawnictwa lwowskie mogą sprostać tak skomplikowanym wymaganiom. Potrzebne jest też odpowiednie podejście do poszukiwania tematów i angażowanie wartościowych autorów. Wśród takich oficyn wydawniczych należy wyróżnić „Litopys” – wydawnictwo, które podjęło się ambitnego zadania wydania „Encyklopedii Lwowa”.
Tylko nieliczne miasta europejskie posiadają takie wydania. Są to zazwyczaj jedno- lub dwutomowe opracowania, często skąpo ilustrowane. Nawet Kraków ma jednotomową encyklopedię. Wydawnictwu „Litopys” udało się zaangażować ponad 300 autorów, praktycznie ze wszystkich dziedzin nauki, kultury i sztuki. Prace nad „Encyklopedią” rozpoczęto w 2007 roku i w 2012 wydano czwarty tom dzieła. To jeszcze nie koniec, a dopiero połowa pracy, ponieważ zostały opracowane tylko hasła do litery „M”.
Każdy następny tom jest też grubszy, a więc bardziej gruntowny. Tom pierwszy liczył 650 stron, drugi – 603 strony, trzeci – 730 stron, zaś czwarty – już 813 stron. Opracowanie graficzne każdego tomu i ilustracje są wykonane na wysokim poziomie poligraficznym i artystycznym. Kierownikiem projektu jest Michajło Komarnycki, zaś redaktorem naukowym – Andrij Kozicki.
Wśród autorów są znani naukowcy, lwowscy krajoznawcy, profesorowie lwowskich uczelni, działacze polityczni i społeczni. Szeroka tematyka haseł pozwoliła zgromadzić zespół autorów od historyków sztuki po działaczy sportowych i samorządowych. Wśród autorów są m. in. dziekan wydziału historycznego UL Roman Szust i dyrektor biblioteki tej uczelni Wasyl Kmet’, znany historyk sztuki Jurij Biriułow, profesorowie AM Luba Kijanowska i ASP Jurij Ostrowski, czy też były mer Lwowa i minister w rządzie Julii Tymoszenko – Wasyl Kujbida. Listę mogą dopełnić pracownicy naukowi i kustosze lwowskich muzeów: Borys Melnyk, Olga Perełygina, Mykoła Chmielowski, Jarosław Pawłyczko, dziennikarz sportowy i znawca historii lwowskiej piłki nożnej Iwan Jaremko. Lista autorów jest znacznie szersza, tak że nie sposób wymienić wszystkich w jednym artykule. Do „Encyklopedii Lwowa” szereg haseł opracowywali autorzy z Polski: dr Adam Redzik i Marek Urbaniak.
Litery „L” i „M”, zaprezentowane w tomie czwartym, przewidywały hasła o wszystkich lwowskich uczelniach – Uniwersytecie, Politechnice, Akademii Handlowej, Akademii Medycznej, itd. Obiektywne podejście do każdego tematu pozwoliło autorom i redaktorom bardzo dokładnie opisać okres funkcjonowania uczelni zarówno w okresie polskim, jak i w czasach powojennych oraz okresie niepodległej Ukrainy. Wśród ludzi, związanych ze Lwowem, znajdujemy nazwiska polskie, ukraińskie, rosyjskie, żydowskie, austriackie, a nawet urzędników z czasów okupacji niemieckiej.
